Eastern Province Elephants – Wikipedia, wolna encyklopedia

EP Elephants
Ilustracja
Pełna nazwa

Eastern Province Elephants

Przydomek

Mighty Elephants

Barwy

czarno-czerwone

Data założenia

1888

Liga

Currie Cup, Rugby Challenge

Państwo

 Południowa Afryka

Siedziba

Port Elizabeth

Adres

70 Prince Alfred Rd, Sydenham, Port Elizabeth, 6001[1]

Stadion

Nelson Mandela Bay Stadium, Wolfson Stadium

Właściciel

Eastern Province Rugby Union

Stroje
domowe
Strona internetowa

Eastern Province Elephantspołudniowoafrykański zespół rugby union reprezentujący zachodnią część Prowincji Przylądkowej Wschodniej w rozgrywkach Currie Cup i Rugby Challenge. Dawniej swoje mecze rozgrywał na Boet Erasmus Stadium w Port Elizabeth, zaś od 2010 głównie na zbudowanym na mistrzostwa świata w piłce nożnej Nelson Mandela Bay Stadium[2][3]. Niekiedy drużyna występuje na mniejszym Wolfson Stadium na przedmieściach Port Elizabeth[4].

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Regionalny związek rugby („Eastern Province Rugby Union”, EPRU) na terenie obecnej Prowincji Przylądkowej Wschodniej założono w 1888 roku[1][2]. Do 2010 roku wystawiany w lokalnych rozgrywkach zespół występował pod nazwą Eastern Province (EP). Z czasem drużyna uzyskała przydomek „Mighty Elephants” (Mocarne Słonie), co mogło nawiązywać do logo związku[5][6]. Kiedy w 2010 roku EPRU uzyskało prawo do wprowadzenia swojego reprezentanta do rozgrywek Super Rugby, otrzymał on nazwę Southern Kings. W konsekwencji dla ujednolicenia nazwy oraz znaku lokalną drużynę przemianowano na „Eastern Province Kings”[7]. W 2018 roku powrócono do dawnego znaku ze słoniem, przyjmując ponownie bardziej tradycyjną nazwę „Eastern Province Elephants”[8].

W swojej historii drużyna EP nigdy nie zdołała wywalczyć Currie Cup – do jej największych sukcesów należą triumfy w Vodacom Shield 2002, Currie Cup First Division 2010[2] czy 2012[9] – zwycięstwa na drugim poziomie rozgrywek. Jednak we wcześniejszych dekadach zespół z Prowincji Przylądkowej Wschodniej jawił się jako silny rywal dla większych ośrodków[2]. Poprzez „Mighty Elephants” do reprezentacji narodowej trafiło 28 zawodników, a dalszych pięciu przybyło do zespołu EP już po debiucie w kadrze (stan na koniec 2019 roku)[10].

Upadłość EP Rugby

[edytuj | edytuj kod]

Na początku XX wieku lokalny związek rugby dotknęły znaczne trudności finansowo-organizacyjne[2], które swoją kulminację miały pod koniec 2015 roku. W listopadzie w związku z niedotrzymaniem ostatecznego terminu wypłaty zaległych wynagrodzeń rozwiązaniu uległy kontrakty wszystkich zawodników Eastern Province Kings[11]. Wkrótce swój program wsparcia i plan naprawczy wprowadziło South African Rugby Union (SARU)[12][13], co jednak nie przyniosło oczekiwanych rezultatów. W styczniu 2016 stowarzyszenie zawodników (SARPA) w imieniu 36 graczy złożyło wniosek do sądu o ogłoszenie upadłości spółki prowadzącej w imieniu EPRU drużynę Eastern Province Kings[14][15]. Postanowieniem sądu w Port Elizabeth w marcu 2016 roku przedsiębiorstwo EP Rugby (Pty) Ltd zostało postawione w stan tymczasowej upadłości („provisional liquidation”) z odroczeniem ostatecznego werdyktu o dwa miesiące[15]. Wkrótce SARU objęło w regionie zarząd komisaryczny[16]. W ostatniej chwili zdołano znaleźć potencjalnego inwestora gotowego spłacić zobowiązania Eastern Province wynoszące wobec samych tylko zawodników 18 mln randów[17]. Wkrótce okazało się jednak, że tajemniczy brytyjski biznesmen w istocie sam pozostaje niewypłacalny – nie posiada majątku pozwalającego na 100-milionową inwestycję. W konsekwencji władze SARU zmuszone były wycofać wniosek o wstrzymanie upadłości[18], którą ostatecznie ogłoszono w sierpniu 2016 r.[19] Niemniej dzięki potwierdzonemu tego samego dnia sięgającemu 20 mln randów wsparciu finansowemu ze strony lokalnego samorządu zespół – jako reprezentant EPRU – dopuszczony został do rozgrywek Currie Cup 2016[20]. W lutym 2017 roku południowoafrykańska federacja odwołała zarząd przymusowy i przekazała uprawnienia nowo wyłonionym lokalnym władzom[16]. Wieloletnie problemy finansowe odbiły się jednak wyraźnie na wynikach sportowych drużyny z Port Elizabeth – w pierwszych latach po ogłoszeniu upadłości spółki EP Rugby i reorganizacji struktur zespół Elephants (podobnie jak wykluczona z Super Rugby drużyna Southern Kings a także prowincjonalne ekipy młodzieżowe) regularnie zajmowały jedne z ostatnich miejsc w swoich rozgrywkach i notując szereg wysokich porażek[21][22].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Welcome to the Eastern Province Rugby Union [online], Eastern Province Rugby Union [dostęp 2020-05-20] [zarchiwizowane z adresu 2018-11-28] (ang.).
  2. a b c d e Eastern Province [online], South African Rugby Union [zarchiwizowane 2011-02-16].
  3. Garrin Lambley, So sad. Boet Erasmus in ruin [online], sport24.co.za, 7 listopada 2013 [dostęp 2020-05-20] [zarchiwizowane z adresu 2019-10-09] (ang.).
  4. Tries galore in exciting start to SuperSport Rugby Challenge [online], sport24.co.za, 22 kwietnia 2018 [dostęp 2020-05-20] [zarchiwizowane z adresu 2018-12-12] (ang.).
  5. Mighty Elephants venture into the interior [online], Independent Online, 12 lipca 2001 [dostęp 2020-05-20] [zarchiwizowane z adresu 2020-05-20] (ang.).
  6. EP’s Mighty Elephants beat Griffons [online], rugbyweek.com, 5 września 2009 [dostęp 2020-05-20] [zarchiwizowane z adresu 2018-10-23] (ang.).
  7. EP change name to Eastern Province Kings [online], superxv.com, 14 lipca 2010 [zarchiwizowane 2016-03-15] (ang.).
  8. Mariette Adams, Elephant logo back for EP, „SA Rugby Mag”, 2 lutego 2018 [dostęp 2020-05-20] [zarchiwizowane z adresu 2020-05-20] (ang.).
  9. Jason Humphries, Kings crowned champions [online], Supersport, 13 października 2012 [zarchiwizowane 2013-02-23] (ang.).
  10. Falcons [online], genslin.us/bokke [dostęp 2020-05-20] [zarchiwizowane z adresu 2020-05-18] (ang.).
  11. Kings facing player exodus [online], rugby365.com, 11 listopada 2015 [dostęp 2020-05-20] [zarchiwizowane z adresu 2018-04-23] (ang.).
  12. SARU steps in to assist the Southern Kings Super Rugby franchise [online], South African Rugby Union, 15 listopada 2015 [zarchiwizowane 2015-11-18] (ang.).
  13. SA Rugby unveils Southern Kings management team and operational plan [online], South African Rugby Union, 4 grudnia 2015 [zarchiwizowane 2015-12-08] (ang.).
  14. Southern Kings unaffected by liquidation application against EP Rugby (Pty) Ltd [online], South African Rugby Union, 28 stycznia 2016 [zarchiwizowane 2016-02-03] (ang.).
  15. a b Kathryn Kimberley, EP Rugby provisionally liquidated, „The Herald”, 10 marca 2016 [zarchiwizowane 2016-03-18] (ang.).
  16. a b Mariette Adams, SA Rugby hands down admin of EP, „SA Rugby Mag”, 27 lutego 2017 [dostęp 2020-05-20] [zarchiwizowane z adresu 2020-05-20] (ang.).
  17. Kathryn Kimberley, UK firm revealed as Kings’ saviour, „The Herald”, 25 maja 2016 [zarchiwizowane 2016-05-25] (ang.).
  18. Michael Kimberley, EP Kings business rescue hits a snag, „The Herald”, 26 lipca 2016 [zarchiwizowane 2016-10-01] (ang.).
  19. Craig Lewis, It’s official: EP Kings liquidated, „SA Rugby Mag”, 4 sierpnia 2016 [dostęp 2020-05-20] [zarchiwizowane z adresu 2020-05-20] (ang.).
  20. EP Kings confirmed in Currie Cup Premier Division with Municipal support [online], South African Rugby Union, 4 sierpnia 2016 [dostęp 2021-05-30] [zarchiwizowane 2016-08-10] (ang.).
  21. Jon Cardinelli, What’s wrong with EP rugby?, „SA Rugby Mag”, 27 listopada 2018 [dostęp 2020-05-20] [zarchiwizowane z adresu 2020-05-20] (ang.).
  22. Eastern Province Elephants has a new coach [online], South African Broadcasting Corporation, 19 kwietnia 2019 [dostęp 2020-05-20] [zarchiwizowane z adresu 2019-08-11] (ang.).