Ed Werenich – Wikipedia, wolna encyklopedia

Ed Werenich

Data i miejsce urodzenia	23 czerwca 1947 w Benito
Obywatelstwo	Kanada
Dorobek medalowy
Mistrzostwa świata Złoto Regina 1983 Złoto Västerås 1990 the Brier Srebro Edmonton 1973 Brąz London 1974 Srebro Montreal 1977 Złoto Sudbury 1983 Srebro Victoria 1984 Brąz Chicoutimi-Jonquière 1988 Złoto Sault Ste. Marie 1990 Olympic Curling Trials Brąz 1987 Brąz Brandon 1997

Ed Werenich (ur. 23 czerwca 1947 w Benito) – kanadyjski curler, dwukrotny mistrz świata z lat 1983 i 1990.

Werenich rozpoczął grę w curling w wieku 10 lat w swoim rodzinnym Benito, kontynuował ją w Toronto, do którego przeniósł się po ukończeniu szkoły średniej^[1]. W 1972 dołączył jako drugi do zespołu Paula Savage'a i rok później odniósł pierwsze ważne sukcesy na arenie krajowej. Drużyna wygrała mistrzostwa Ontario w latach 1973 i 1974 i na poziomie krajowym zajęła odpowiednio 2. i 3. miejsce (rozgrywano wówczas tylko Round Robin biorąc pod uwagę tylko bilans gier, uwzględniając bezpośrednie wyniki meczów zespołów z tych samych pozycji byłyby to miejsca 3. i 4.). Drugie miejsce zawodnicy z Ontario zajęli także w 1977, gdy Werenich był trzecim.

W 1981 z nową drużyną, jako skip Werenich zajął 4. miejsce w the Brier. Następnie skład ponownie został przemodelowany, Ed znów grał razem z Savage'em. Werenich zdobył swój pierwszy tytuł mistrza Kanady w 1983, kiedy w finale Ontario pokonało 7:3 Albertę (Ed Lukowich)^[2]. W mistrzostwach świata w 1983 Kanadyjczycy łatwo zakwalifikowali się do fazy finałowej, w półfinale pokonali Szwedów (Stefan Hasselborg) i w finale Niemców (Keith Wendorf)^[3].

Rok później by znaleźć się w finale the Brier Werenich musiał wygrać dwa mecze barażowe i półfinał. W ostatnim meczu turnieju uległ jednak Manitobie (Michael Riley) 4:7^[4]. W 1990 Ontario z najlepszym wynikiem fazy grupowej automatycznie znalazło się w finale, zwyciężyło tam nad Nowym Brunszwikiem (Jim Sullivan) 5:4^[5]. Kanadyjczycy zdobyli złote medale na MŚ 1990 pokonując w finale 3:1 Szkotów (David Smith)^[6].

Po swoim drugim mistrzostwie świata Werenich jeszcze dwa razy wystąpił na the Brier. W 1995 i 1997 plasował się na 4. miejscu przegrywając dolny mecz Page play-off przeciwko Kevinowi Martinowi i Jamesowi Grattanowi.

Werenich dwukrotnie startował w krajowych kwalifikacjach olimpijskich do 1988 i 1998, zdobywał tam brązowe medale^[7].

Ogłosił zakończenie kariery w 2000. Powrócił jednak do gry w 2004 uczestnicząc w Dominion Tankard^[8].

Został włączony w 1988 do Canadian Curling Hall of Fame^[9] i w 2009 do Ontario Sport Legends Hall of Fame^[10].

• Ed Werenich w bazie Światowej Federacji Curlingu (ang.)