Eero Hirvonen (ur. 30 stycznia 1996 w Laukaa) – fiński dwuboista klasyczny, brązowy medalista mistrzostw świata juniorów.
Po raz pierwszy na arenie międzynarodowej Hirvonen pojawił się 17 grudnia 2013 roku w Soldier Hollow, gdzie w zawodach Pucharu Kontynentalnego zajął 39. miejsce w zawodach metodą Gundersena. W lutym 2014 roku wystartował na mistrzostwach świata juniorów w Val di Fiemme, gdzie był osiemnasty sprincie. Na rozgrywanych rok później mistrzostwach świata juniorów w Ałmaty był między innymi piętnasty w Gundersenie i czwarty w sztafecie. Najlepsze wyniki osiągnął jednak na mistrzostwach świata juniorów w Râșnovie w 2016 roku, gdzie w sztafecie zdobył złoty medal, a w Gundersenie był czwarty.
W Pucharze Świata zadebiutował 6 marca 2015 roku w Lahti, zajmując 33. miejsce w Gundersenie. Pierwsze pucharowe punkty wywalczył blisko rok później, 19 lutego 2016 roku w tej samej miejscowości, zajmując 25. miejsce w tej samej konkurencji. Sezon 2015/2016 zakończył na 56. pozycji w klasyfikacji generalnej. Pierwszy raz w czołowej dziesiątce zawodów Pucharu Świata znalazł się 26 listopada 2016 roku w Ruce, gdzie był czwarty w Gundersenie. Walkę o podium przegrał tam z Norwegiem Jørgenem Gråbakiem o 2,5 s. Na początku 2017 roku, 7 stycznia, podczas zawodów w Lahti po raz pierwszy stanął na podium zawodów pucharowych, zajmując drugie miejsce. Przegrał tam tylko z Niemcem Erikiem Frenzelem o 4,1 s. Było to jego jedyne podium w sezonie 2016/2017, który ukończył na ósmym miejscu w klasyfikacji generalnej. W sezonie 2017/2018 pięciokrotnie stawał na podium: dwukrotnie był drugi i trzykrotnie trzeci. W klasyfikacji generalnej był tym razem szósty.
W 2017 roku wystartował na mistrzostwach świata w Lahti. Zajął tam piąte miejsce w sztafecie, siódme w sprincie drużynowym, dziewiąte indywidualnie na normalnej skoczni, a rywalizację indywidualną na dużym obiekcie zakończył na 21. pozycji. Na rozgrywanych rok później igrzyskach olimpijskich w Pjongczangu był szósty w sztafecie, podobnie jak w obu konkurencjach indywidualnych.
Miejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Konkurencja | Wynik zwycięzcy | Strata | Zwycięzca |
6. | 14 lutego | 2018 | Pjongczang | Gundersen HS109/10 km | 24:51,4 | +51,6 | Eric Frenzel |
6. | 20 lutego | 2018 | Pjongczang | Gundersen HS140/10 km | 23:52,5 | +22,1 | Johannes Rydzek |
6. | 22 lutego | 2018 | Pjongczang | Sztafeta HS140/4x5 km[1] | 46:09,8 | +2:30,7 | Niemcy |
17. | 9 lutego | 2022 | Zhangjiakou | Gundersen HS106/10 km | 25:07,7 | +1:54,6 | Vinzenz Geiger |
20. | 15 lutego | 2022 | Zhangjiakou | Gundersen HS140/10 km | 27:13,3 | +2:04,0 | Jørgen Graabak |
8. | 17 lutego | 2022 | Zhangjiakou | Sztafeta HS140/4x5 km[2] | 50:45,1 | +2:39,0 | Norwegia |
Miejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Konkurencja | Wynik zwycięzcy | Strata | Zwycięzca |
9. | 24 lutego | 2017 | Lahti | Gundersen HS100/10 km | 26:19,6 | +45,1 | Johannes Rydzek |
5. | 26 lutego | 2017 | Lahti | Sztafeta HS100/4x5 km[3] | 47:57,3 | +1:17,7 | Niemcy |
21. | 1 marca | 2017 | Lahti | Gundersen HS130/10 km | 26:41,6 | +2:15,5 | Johannes Rydzek |
7. | 3 marca | 2017 | Lahti | Sprint drużynowy HS130/2x7,5 km[4] | 28:45,8 | +1:10,7 | Niemcy |
20. | 22 lutego | 2019 | Seefeld in Tirol | Gundersen HS130/10 km | 23:43,0 | +2:20,1 | Eric Frenzel |
7. | 24 lutego | 2019 | Seefeld in Tirol | Sprint drużynowy HS130/2x7,5 km[5] | 28:29,5 | +2:03,1 | Niemcy |
DNF | 28 lutego | 2019 | Seefeld in Tirol | Gundersen HS109/10 km | 25:01,3 | – | Jarl Magnus Riiber |
5. | 2 marca | 2019 | Seefeld in Tirol | Sztafeta HS109/4x5 km[6] | 50:15,5 | +1:09,6 | Norwegia |
5. | 28 lutego | 2021 | Oberstdorf | Sztafeta HS106/4x5 km[7] | 43:57,7 | +2:38,7 | Norwegia |
18. | 4 marca | 2021 | Oberstdorf | Gundersen HS137/10 km | 23:11,1 | +3:23,3 | Johannes Lamparter |
5. | 6 marca | 2021 | Oberstdorf | Sprint drużynowy HS137/2x7,5 km[5] | 29:29,7 | +1:42,7 | Austria |
19. | 25 lutego | 2023 | Planica | Gundersen HS102/10 km | 24:36,3 | +1:38,4 | Jarl Magnus Riiber |
6. | 26 lutego | 2023 | Planica | Sztafeta mieszana HS102/4x5 km[8] | 37:38,2 | +3:32,1 | Norwegia |
5. | 1 marca | 2023 | Planica | Sztafeta HS138/4x5 km[9] | 47:20,4 | +2:00,9 | Norwegia |
11. | 4 marca | 2023 | Planica | Gundersen HS138/10 km | 23:42,6 | +2:07,8 | Jarl Magnus Riiber |
Miejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Konkurencja | Wynik zwycięzcy | Strata | Zwycięzca |
18. | 1 lutego | 2014 | Val di Fiemme | Gundersen HS106/5 km | 13:44,2 | +1:50,6 | Philipp Orter |
15. | 4 lutego | 2015 | Ałmaty | Gundersen HS100/10 km | 25:54,2 | +1:59,9 | Jarl Magnus Riiber |
24. | 6 lutego | 2015 | Ałmaty | Gundersen HS100/5 km | 12:21,8 | +2:13,9 | Jarl Magnus Riiber |
4. | 7 lutego | 2015 | Ałmaty | Sztafeta HS100/4x5 km[10] | 48:41,4 | +3:00,8 | Austria |
4. | 23 lutego | 2016 | Râșnov | Gundersen HS100/10 km | 28:02,1 | +1:08,8 | Bernhard Flaschberger |
DNS | 25 lutego | 2016 | Râșnov | Gundersen HS100/5 km | 11:01,5 | – | Tomáš Portyk |
3. | 26 lutego | 2016 | Râșnov | Sztafeta HS100/4x5 km[11] | 48:41,4 | +2:44,5 | Austria |
Nr | Data | Miejscowość | Konkurencja | Wynik zwycięzcy | Pozycja | Strata | Zwycięzca |
1. | 7 stycznia 2017 | Lahti | Gundersen HS130/10 km | 29:13,7 | 2. | +4,1 | Eric Frenzel |
2. | 25 listopada 2017 | Ruka | Gundersen HS142/10 km | 24:58,6 | 2. | +31,7 | Akito Watabe |
3. | 26 listopada 2017 | Ruka | Gundersen HS142/10 km | 26:21,4 | 3. | +1,9 | Johannes Rydzek |
4. | 17 grudnia 2017 | Ramsau | Gundersen HS96/10 km | 26:12,5 | 3. | +1,5 | Fabian Rießle |
5. | 14 marca 2018 | Trondheim | Gundersen HS140/10 km | 24:50,0 | 3. | +1,8 | Fabian Rießle |
6. | 17 marca 2018 | Klingenthal | Gundersen HS140/10 km | 24:06,6 | 2. | +12,2 | Fabian Rießle |
- ↑ Skład drużyny: Leevi Mutru, Ilkka Herola, Eero Hirvonen, Hannu Manninen.
- ↑ Skład drużyny: Ilkka Herola, Arttu Mäkiaho, Eero Hirvonen, Perttu Reponen.
- ↑ Skład drużyny: Leevi Mutru, Eero Hirvonen, Ilkka Herola, Hannu Manninen.
- ↑ Skład drużyny: Eero Hirvonen, Ilkka Herola.
- ↑ a b Skład drużyny: Ilkka Herola, Eero Hirvonen.
- ↑ Skład drużyny: Arttu Mäkiaho, Leevi Mutru, Ilkka Herola, Eero Hirvonen.
- ↑ Skład drużyny: Otto Niittykoski, Perttu Reponen, Ilkka Herola, Eero Hirvonen.
- ↑ Skład drużyny: Eero Hirvonen, Minja Korhonen, Alva Thors, Ilkka Herola.
- ↑ Skład drużyny: Ilkka Herola, Arttu Mäkiaho, Otto Niittykoski, Eero Hirvonen.
- ↑ Skład drużyny: Marcus Torni, Leevi Mutru, Eero Hirvonen, Arttu Mäkiaho.
- ↑ Skład drużyny: Wille Karhumaa, Atte Korhonen, Mikko Hulkko, Eero Hirvonen.
- ↑ Zgodnie z regulaminem LGP 2017 do końcowej klasyfikacji zaliczani byli tylko zawodnicy, którzy wystartowali we wszystkich zawodach. W nawiasie podano lokatę zawodnika nie uwzględniając tej reguły.
- ↑ Zgodnie z regulaminem LGP 2019 do końcowej klasyfikacji zaliczani byli tylko zawodnicy, którzy wystartowali we wszystkich zawodach. W nawiasie podano lokatę zawodnika nie uwzględniając tej reguły.
- ↑ Zgodnie z regulaminem LGP 2021 do końcowej klasyfikacji zaliczani byli tylko zawodnicy, którzy wystartowali we wszystkich zawodach. W nawiasie podano lokatę zawodnika nie uwzględniając tej reguły.
- ↑ Zgodnie z regulaminem LGP 2022 do końcowej klasyfikacji zaliczani byli tylko zawodnicy, którzy wystartowali we wszystkich zawodach. W nawiasie podano lokatę zawodnika nie uwzględniając tej reguły.
- ↑ Zgodnie z regulaminem LGP 2023 do końcowej klasyfikacji zaliczani byli tylko zawodnicy, którzy wystartowali we wszystkich zawodach. W nawiasie podano lokatę zawodnika nie uwzględniając tej reguły.