Elżbieta Tarkowska – Wikipedia, wolna encyklopedia

Elżbieta Tarkowska
Państwo działania

 Polska

Data urodzenia

11 lipca 1944

Data i miejsce śmierci

3 marca 2016
Warszawa

Profesor nauk humanistycznych
Specjalność: socjologia i antropologia czasu, socjologia kultury, socjologia ubóstwa
Alma Mater

Uniwersytet Warszawski

Doktorat

16 maja 1973 – nauki humanistyczne
Polska Akademia Nauk

Habilitacja

29 marca 1989 – socjologia
PAN

Profesura

20 czerwca 1994

Polska Akademia Nauk
Status

Członkini Wydziału I Nauk Humanistycznych i Społecznych; Komitet Nauk Etnologicznych

Profesor zwyczajna
Uczelnia

Akademia Pedagogiki Specjalnej im. Marii Grzegorzewskiej w Warszawie
Instytut Filozofii i Socjologii PAN

Odznaczenia
Złoty Krzyż Zasługi
Grób Elżbiety Tarkowskiej na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach

Elżbieta Tarkowska (ur. 11 lipca 1944, zm. 3 marca 2016 w Warszawie) – polska socjolożka. Specjalistka w zakresie socjologii ubóstwa, socjologii i antropologii czasu, francuskiej szkoły socjologicznej oraz socjologii kultury.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Ukończyła warszawskie Liceum im. Narcyzy Żmichowskiej[1]. W 1967 została absolwentką studiów socjologicznych na Wydziale Filozoficznym Uniwersytetu Warszawskiego, w 1973 obroniła doktorat u Jerzego Szackiego w Instytucie Filozofii i Socjologii PAN. Habilitowała się w 1989. W 1994 uzyskała tytuł profesora. W IFiS PAN prowadziła Zespół Badań nad Ubóstwem. Od 2007 pracowała w Akademii Pedagogiki Specjalnej im. Marii Grzegorzewskiej, gdzie pełniła funkcję dyrektorki Instytutu Filozofii i Socjologii. Była członkinią Prezydium Komitetu Socjologii PAN, przewodniczącą Rady Naukowej IFiS PAN, członkinią Komitetu Nauk Etnologicznych PAN, wiceprzewodniczącą Polskiego Towarzystwa Socjologicznego. Wypromowała co najmniej trzy doktorki[2].

Współpracowała z wieloma instytucjami i organizacjami pozarządowymi (Polska Akcja Humanitarna, Biuro Rzecznika Praw Dziecka, Biuro Rzecznika Praw Obywatelskich, Krajowy Fundusz na rzecz Dzieci, Fundacja „Wspólna Droga”, ATD Czwarty Świat i in.). Redaktorka naczelna „Kultury i Społeczeństwa”. Była autorką/współautorką lub redaktorką/współredaktorką naukową ok. 30 książek (m.in. „Zrozumieć biednego. O dawnej i obecnej biedzie w Polsce” (2000), „Przeciw biedzie. Programy, pomysły, inicjatywy” (2002), „Lata tłuste, lata chude... Spojrzenia na biedę w społecznościach lokalnych” (2002), „Biedni o sobie i swoim życiu” (2003)) oraz niemal 300 artykułów i rozdziałów w pracach zbiorowych; część z jej prac ukazała się także w językach obcych. Współtłumaczka i redaktorka polskiego wydania „Wolnej kultury” Lawrence’a Lessiga, swoje książki umieszczała w Internecie do bezpłatnego pobrania.

W latach 80. należała do Solidarności[1]. W 2010 została odznaczona Złotym Krzyżem Zasługi[3].

Matka Alka Tarkowskiego[4].

Zmarła 3 marca 2016, a jej pogrzeb odbył się 9 marca 2016 w Domu Pogrzebowym na Cmentarzu Wojskowym w Warszawie[5] (kwatera A3 tuje-1-35)[6].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Krzysztof Wołodźko, Po stronie ubogich [online], Gazeta Polska Codziennie, 9 marca 2016 [dostęp 2019-03-20] (pol.).
  2. System Wspomagania Wyboru Recenzentów [online], recenzenci.opi.org.pl [dostęp 2019-03-20].
  3. Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 9 września 2010 r. o nadaniu odznaczeń (M.P. z 2010 r. nr 87, poz. 1023).
  4. Jan Strycharz, Centrum Cyfrowe Projekt: Polska – otwartość to innowacja. Cz. 1: Od fascynacji do organizacji, [w:] Seweryn Rudnicki (red.), Nauki społeczne a komercjalizacja wiedzy. Jak humaniści tworzą innowacje dla gospodarki i społeczeństwa, Kraków: Wyższa Szkoła Europejska im. ks. Józefa Tischnera, 2013, s. 137, ISBN 978-83-60005-34-7 [zarchiwizowane z adresu 2020-11-29].
  5. Elżbieta Tarkowska – nekrolog. wyborcza.pl, 2016-03-05. [dostęp 2016-03-05]. (pol.).
  6. Wyszukiwarka cmentarna - Warszawskie cmentarze

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]