Elżbieta Morciniec – Wikipedia, wolna encyklopedia
Data i miejsce urodzenia | 21 października 1943 |
---|---|
Wzrost | 168 cm |
Elżbieta (właściwie Elke Karin) Morciniec z domu Leuschner (ur. 21 października 1943 we Wrocławiu) – polska olimpijka w jeździectwie, trenerka.
Zawodniczka reprezentująca (w latach 1974–1988) klub RLKS Wrocław, specjalizująca się w ujeżdżeniu. Wielokrotna medalistka mistrzostw Polski w ujeżdżeniu[1]:
- złota w latach 1979, 1982, 1984 (na koniu Frez), 1989 (na koniu Hajmon)[2];
- srebrna w latach 1981, 1983, 1985 (na koniu Frez), 1988 (na koniu Hajmon);
- brązowa w latach 1987 (na koniu Hajmon).
Na igrzyskach olimpijskich w Moskwie wystartowała w konkurencji ujeżdżenia zajmując w konkursie indywidualnym 13. miejsce, a Polska drużyna (partnerami byli: Józef Zagor, Wanda Wąsowska) zajęła 4. miejsce.
Po zakończeniu kariery sportowej podjęła pracę trenera.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Baza koni – Jeździec – Elżbieta Morciniec [online], bazakoni.pl [dostęp 2011-09-17] (pol.).
- ↑ Elżbieta Morciniec [online], photoblog.pl [dostęp 2011-09-17] (pol.).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Polski Komitet Olimpijski: Elżbieta Morciniec – sylwetka w portalu www.olimpijski.pl. www.olimpijski.pl. [dostęp 2014-12-21]. (pol.).
- Elżbieta Morciniec biographical information [online], olympedia.org [dostęp 2020-08-26] (ang.).
Kontrola autorytatywna (osoba):