Elana – Wikipedia, wolna encyklopedia

Elana – nazwa handlowa włókien poliestrowych produkowanych z poli(tereftalanu etylenu) (PET), tkanina otrzymywana z tych włókien również nazywana jest elaną.

Cechy materiału

[edytuj | edytuj kod]

W połączeniu z bawełną jako elanobawełna czy wełną jako elanowełna nadawała się doskonale do produkcji ubrań, płaszczy i sukienek. Odporna na ścieranie. Uchodziła za niezgniatalną. Stosowana do koszul typu "non-iron" (ang.: nie prasować), modnych w okresie PRL, zwłaszcza w latach 70.

Produkcja

[edytuj | edytuj kod]

Technika produkcji bardzo popularna w Polsce i na świecie, zwłaszcza w PRL, w latach 60. i 70. XX wieku. Wiązała się z dużą liczbą fabryk przemysłu ciężkiego i chemicznego budowanych w tamtym czasie. Największym zakładem produkcji włókien „elany” były toruńskie Zakłady Włókien Sztucznych Chemitex-Elana (obecnie Zakłady Chemiczne ELANA SA wchodząca w skład spółki Boryszew SA).

Włókna poliestrowe produkowane mogą być z tworzywa pochodzącego z recyklingu, np. w "Elanie" wykorzystuje się w tym celu płatki uzyskane ze zmielonych butelek PET.