Eleonora Aragońska (córka Ferdynanda I) – Wikipedia, wolna encyklopedia

Eleonora Aragońska
Ilustracja
Królowa Portugalii
Okres

od 1433
do 1438

Jako żona

Edwarda I

Poprzedniczka

Filipa Lancaster

Następczyni

Izabela de Coimbra

Dane biograficzne
Dynastia

Trastámara

Data urodzenia

ok. 1402

Data śmierci

19 lutego 1445

Miejsce spoczynku

Batalha

Ojciec

Ferdynand I Sprawiedliwy

Matka

Eleonora z Alburquerque

Mąż

Edward I Aviz

Dzieci

Jan
Filipa
Alfons V Afrykańczyk
Maria
Ferdynand
Eleonora
Edward
Katarzyna
Joanna

Eleonora Aragońska, port. Leonor de Aragão, Rainha de Portugal (ur. ok. 1402, zm. 19 lutego 1445) – infantka aragońska, królowa portugalska.

Urodziła się jako druga córka Ferdynanda I Sprawiedliwego i jego żony Eleonory z Alburquerque. 22 września 1428 poślubiła przyszłego króla Portugalii – Edwarda I Aviz (port. Duarte). Para miała razem dziewięcioro dzieci, z których pięcioro przeżyło dzieciństwo:

Regentka

[edytuj | edytuj kod]

Mąż Eleonory zmarł 13 września 1438 w czasie zarazy, a w swojej ostatniej woli wyznaczył Eleonorę na regentkę. Portugalscy poddani jednak nie lubili Eleonory, nie podobało im się również, że jest ona Aragonką, i woleli aby regentem został brat zmarłego króla – Piotr, książę Coimbra. Negocjacje w sprawie kompromisowego wyjścia z sytuacji przeciągały się. Zakłócali je hrabia Barcelos i arcybiskup Lizbony, skomplikował je fakt, że w marcu 1439 Eleonora urodziła pogrobową córkę, a jeszcze w tym samym miesiącu zmarła jej najstarsza córka - Filipa.

Wreszcie Kortezy mianowały jedynym regentem Piotra. Eleonora zaś dalej spiskowała i w grudniu 1440 została zmuszona do udania się na wygnanie do Kastylii. Zmarła w Toledo, a pochowano ją w Batalha, w Portugalii.