Emanuele Filiberto di Savoia – Wikipedia, wolna encyklopedia

Emanuele Filiberto di Savoia

Emanuele Filiberto Umberto Reza René Maria di Savoia

Data i miejsce urodzenia	22 czerwca 1972 Genewa
Rodzice	Vittorio Emanuele di Savoia, Marina Ricolfi Doria
Partner	Clotilde Courau
Dzieci	Vittoria Luida Alan Moses
Odznaczenia
Multimedia w Wikimedia Commons

Emanuele Filiberto di Savoia (ur. 22 czerwca 1972 w Genewie) – członek rodziny sabaudzkiej, tytularny książę Wenecji i Piemontu, jedyny syn Vittorio Emanuele, pretendenta do tronu Włoch (Wiktora Emanuela IV), i jego żony – Mariny Ricolfi Dorii.

Urodził się w Szwajcarii, ojczyźnie swojej matki, która jest byłą mistrzynią świata w narciarstwie wodnym. Wychował się na wygnaniu, za granicami Włoch, zgodnie z postanowieniami włoskiej konstytucji, która zabraniała przedstawicielom dynastii sabaudzkiej w linii męskiej przebywać w ojczyźnie. Ten zapis zniesiono dopiero w 2002.

10 listopada 2002 razem z rodzicami powrócił do Włoch. Rodzina odwiedziła Watykan, gdzie 20-minutowej audiencji udzielił im papież Jan Paweł II.

Pracuje w Genewie w firmie zajmującej się funduszami hedgingowymi. Od czasu powrotu do Włoch w 2002 pojawia się również w telewizji, w programach dotyczących piłki nożnej i handlu oliwą.

Jest związany z działalnością charytatywną i kulturalną. W 2001 ufundował Fundację Księcia Wenecji dla promowania kulturalnej różnorodności. Ma licencję pilota helikopterów i samolotów, jest właścicielem motocykli Ducati i Harley-Davidson oraz samochodów Aston Martin i AC Cobra. Emanuel Filibert opublikował dwie książki; Sognando L'Italia i wspomnienia z młodości na wygnaniu.

W 2009 zwyciężył w parze z Natalią Titovą w finale piątej edycji programu rozrywkowego Ballando con le Stelle, będącego włoską wersją formatu Dancing with the Stars^[1].

Emanuele Filiberto ożenił się z Clotilde Courau, francuską aktorką, córką Jeana Claude’a Courau i Catherine du Pontavice des Renardières. Ślub odbył się 25 września 2003 r. w rzymskiej bazylice Matki Bożej Anielskiej. Bazylika ta została wzniesiona na ruinach starożytnych rzymskich Term Dioklecjana. W tej bazylice w 1896 pradziadek Emanuele Filiberto – król Wiktor Emanuel III ożenił się z Heleną Czarnogórską. Drużbą na ślubie był książę Monako – Albert II Grimaldi, który poznał ze sobą parę. Na uroczystości weselne zaproszono 1200 gości. Panna młoda w szóstym miesiącu ciąży, miała na sobie suknię Valentina i welon z tiarą, ozdobioną diamentami i kamieniami należącymi do dynastii sabaudzkiej.

Para ma dwie córki:

• Vittoria (ur. 29 grudnia 2003)
• Luisa (ur. 16 sierpnia 2006)

i adoptowanych w styczniu 2011 z Kenii dwóch synów^[2]:

• Alana
• Mosesa

Emanuele Filiberto jest tytularnym księciem Wenecji i Piemontu, i po śmierci swojego ojca odziedziczył pretensje do tronu jako wnuk ostatniego króla Włoch – Humberta II. W czerwcu 2006 jego kuzyn – Amadeo di Savoia obwołał się głową rodziny sabaudzkiej i prawowitym księciem Sabaudii, tym samym zakwestionował prawa Emanuele Filiberto i jego ojca. Amadeusz twierdził, że Vittorio Emanuele został wykluczony z sukcesji ze względu na poślubienie w 1971 matki Emanuele Filiberto – bez wymaganej zgody swojego ojca i ówczesnej głowy rodziny – Humberta II.

Emanuele Filiberto i jego ojciec wnieśli do sądu sprawę o zakazanie Amadeo używania tytułu księcia Sabaudii. Pierwsze obrady odbyły się w sądzie w Arezzo, w styczniu 2010 zapadł wyrok^[3]. Sąd uznał, że Amadeo niesłusznie ogłosił się głową rodziny i nie ma prawa tytułować się księciem Sabaudii, tym samym przychylił się do stanowiska Emanuela Filiberta i jego ojca. Dodatkowo sąd nakazał Amadeo zapłacić kuzynowi 50 tys. euro oraz pokryć koszty sądowe procesu^[4]. Amadeo zapowiedział apelacje^[3]. W dniu 15 września 2010 roku ogłoszono wyrok, który uchylał wyrok pierwszej instancji, pozwalając Amadeuo i jego synowi Aimone na używanie nazwiska „di Savoia”.

• Order Annuncjaty^[5][a]
• Krzyż Wielki Orderu Świętych Maurycego i Łazarza^[5]
• Krzyż Honoru i Dewocji Zakonu Maltańskiego^[6]
• Wielki Oficer Orderu Świętego Karola^[7]
• Order Petrowiciów-Niegoszów^[8]
• Order Świętego Piotra^[9]
• Order Świętego Aleksandra Newskiego^[10]