Emilian Dolha – Wikipedia, wolna encyklopedia

Emilian Dolha

Pełne imię i nazwisko	Emilian Ioan Dolha
Data i miejsce urodzenia	3 listopada 1979 Turda
Wzrost	195 cm
Pozycja	bramkarz
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole 1996–1999 Gloria Bystrzyca 3 (0) 1999–2000 Olimpia Satu Mare 13 (0) 2000–2006 Rapid Bukareszt 77 (0) 2005–2006 Rapid II Bukareszt 7 (0) 2006–2007 Wisła Kraków 20 (0) 2007–2008 Lech Poznań 10 (0) 2008–2011 Dinamo Bukareszt 41 (0) 2011–2012 Fakieł Woroneż 20 (0) 2012–2013 Gloria Bystrzyca 26 (0) 2013–2015 Universitatea Kluż 7 (0) W sumie: 224 (0)
Kariera reprezentacyjna[b]
Lata Reprezentacja Wyst. Gole 1997  Rumunia U-18 2000–2001  Rumunia U-21 2000–2004  Rumunia 2 (0)
↑ Aktualne na: 6 marca 2017. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe. ↑ Aktualne na: 6 marca 2017.
Multimedia w Wikimedia Commons

Emilian Ioan Dolha (ur. 3 listopada 1979 roku w Turdzie) – rumuński piłkarz, występujący na pozycji bramkarza. Obecnie jest trenerem bramkarzy w Universitatei Kluż.

Karierę zaczynał klubach Glorii Bystrzyca oraz Olimpia Satu Mare. W 2000 roku przeniósł się do Rapidu Bukareszt z którym zdobył mistrzostwo Rumunii w 2003 roku oraz dwukrotnie puchar krajowy oraz superpuchar. Następnie przez dwa lata grał w Polsce, w Wiśle Kraków i Lechu Poznań, po czym powrócił do Rumunii i został zawodnikiem Dinama Bukareszt. Grał tam przez trzy sezony po czym przeniósł się do Fakiełu Woroneż. Następnie wrócił do Glorii Bystrzyca, a karierę kończył w Universitatei Kluż, gdzie następnie został trenerem bramkarzy.

Dolha grał w juniorskiej reprezentacji Rumunii U-18 oraz młodzieżowej U-21, dwukrotnie wystąpił w pierwszej reprezentacji Rumunii.

Jest wychowankiem klubu Gloria Bystrzyca. W pierwszej drużynie klubu z Bystrzycy Dolha zadebiutował w sezonie 1996/1997. Drugi mecz w pierwszej drużynie rozegrał dopiero w sezonie 1998/1999. Ostatecznie w Glorii Dolha zagrał trzy mecze i przed sezonem 1999/2000 przeszedł do grającej w Divizji B Olimpii Satu-Mare^[1].

W drugoligowej Olimpii Dolha rozegrał 13 meczów, a po sezonie przeszedł do stołecznego Rapidu^[1][2].

W ciągu pierwszych dwóch lat w barwach Rapidu w lidze rozegrał piętnaście meczów. W trakcie sezonu 2001/2002 zadebiutował w rozgrywkach europejskich. Miejsce w podstawowej jedenastce wywalczył dopiero na początku sezonu 2002/03, który zakończył się dla klubu odzyskaniem po czteroletniej przerwie tytułu mistrza kraju^[1]. Dolha miał pewne miejsce w zespole do 2005 roku, kiedy po kłótni z prezesem został odesłany do drużyny rezerw.

Po zakończeniu sezonu 2005/2006 przeszedł do Wisły Kraków, której trenerem był jego rodak Dan Petrescu. Początkowo w drużynie wicemistrza Polski był tylko zmiennikiem Mariusza Pawełka. Miejsce w wyjściowym składzie uzyskał dopiero po odejściu Petrescu. Nowy trener Dragomir Okuka, wobec kontuzji Mariusza Pawełka, postawił właśnie na Dolhę. Po udanych występach w 2006 roku Dolha został nominowany do Piłkarskiego Oscara w prestiżowym plebiscycie Canal Plus. Rumun przegrał tylko jednym głosem z bramkarzem Legii, Łukaszem Fabiańskim. Przez czytelników Gazety Krakowskiej został wybrany na najlepszego piłkarza Wisły w rundzie jesiennej sezonu 2006/2007. Tygodnik Piłka Nożna umieścił go w jedenastce najlepszych obcokrajowców ligi^[3]. W sumie w Wiśle Dolha zagrał 20 razy w lidze, trzy razy w Pucharze Ekstraklasy, raz w Pucharze Polski oraz pięć razy w Pucharze UEFA^[4]. Kontrakt rumuńskiego bramkarza obowiązywał do końca czerwca 2007 roku i zawarta w nim była opcja automatycznego przedłużenia umowy o kolejne cztery lata. Klub postanowił skorzystać z tej opcji, jednak według Dolhy i jego przedstawicieli zapis o jednostronnym podjęciu decyzji o przedłużeniu umowy był niezgodny z prawem, a zawodnik 5 czerwca zdecydował się podpisać kontrakt z Lechem Poznań^[5][6].

Ostatecznie sprawą zajął się Wydział Gier Polskiego Związku Piłki Nożnej, który przyznał rację piłkarzowi i 31 lipca uprawnił go do gry w Lechu^[7]. Dolha zadebiutował w meczu trzeciej kolejki z Górnikiem Zabrze^[8]. W szóstej kolejce ligowej Lech podejmował na wyjeździe były klub Rumuna, Wisłę Kraków. Dolha, wygwizdany przez kibiców Wisły dał sobie strzelić cztery gole w pierwszej połowie^[3]. Trener Franciszek Smuda postanowił go zmienić w przewie meczu, tłumacząc później na konferencji prasowej, że Dolha był załamany i nie nadawał się do dalszej gry^[9]. Dolha nie wystąpił w następnych dwóch spotkaniach ligowych, natomiast zagrał w meczu Pucharu Ekstraklasy, 19 września. Do bronienia w lidze powrócił 29 września, a po trzech kolejkach doznał urazu łokcia, co spowodowało, że do 10 stycznia 2008 roku musiał pauzować^[10]. W rundzie wiosennej zagrał tylko w trzech ostatnich kolejkach ligowych^[8]. W sumie w barwach Lecha Poznań Dolha zagrał w 10 meczach ligowych, jednym w Pucharze Ekstraklasy i 1 w Młodej Ekstraklasie^[8]. 15 maja 2008 roku Dolha rozwiązał kontrakt z poznańskim klubem za porozumieniem stron^[3].

27 czerwca Dolha podpisał kontrakt z Dinamem Bukareszt. W pierwszym sezonie rozegrał tylko pięć meczów w Lidze 1, będąc zmiennikiem Bogdan Lobonța^[3]. W sezonie 2009/2010 Dolha był pierwszym bramkarzem Dinama Bukareszt i rozegrał 22 spotkania ligowe^[11]. W rozgrywkach Ligi Europy w meczu z austriackim SK Sturm Graz obronił rzut karny wykonywany przez Samira Muratovica^[12].

Przed sezonem 2010/2011 Dinamo pozyskało dwóch nowych bramkarzy, Kristijana Naumovskiego^[13] oraz Cristiana Bălgrădeana^[14]. Dolha rozpoczął sezon w drużynie rezerwowej i zagrał w trzech meczach drugiej ligi, a w pierwszej drużynie bronił George Curca^[15]. Następnie zastąpił go Naumovski, ale szybko stracił miejsce w składzie^[16]. 22 sierpnia Dolha wrócił do pierwszego składu Dinama na mecz Pucharu Rumunii z Ceahlaul Piatra Neamt. Od 9 kolejki Dolha zagrał w 14 meczach ligowych, opuszczając tylko mecz ze Sportulem Studentesc^[15]. Dolha był pierwszym bramkarzem aż meczu z FC Braszow, w którym musiał zejść w 87 minucie z powodu kontuzji^[15]. 15 czerwca 2011 roku skończył się mu kontrakt z Dinamem^[17].

Będąc wolnym zawodnikiem Dolha przeszedł do Fakiełu Woroneż, grającego w rosyjskiej pierwszej lidze. Grał tam przez cały 2011 rok, a następnie wrócił do Rumunii, gdzie kończył karierę w Glorii Bystrzyca i Universitatei Kluż. W tym ostatnim klubie został trenerem bramkarzy.

Dolha grał w juniorskiej reprezentacji Rumunii U-18 oraz młodzieżowej U-21, występując w meczach eliminacji do Mistrzostw Europy obu kategorii wiekowych^[18].

W seniorskiej reprezentacji Rumunii rozegrał dwa mecze - w grudniu 2000 roku wystąpił w wygranym 3:2 spotkaniu towarzyskim z Algierią, a w styczniu 2004 roku z Gruzją w 83' minucie zmienił na boisku Bogdana Steleę.

• Divizia A: 2002-03
• Puchar Rumunii: 2001-02, 2005-06
• Superpuchar Rumunii: 2002, 2003

(stan na 1 marca 2017)

• Emilian Dolha w bazie RomanianSoccer (rum.)