Endostyl – Wikipedia, wolna encyklopedia

Ten artykuł od 2017-02 wymaga zweryfikowania podanych informacji.

Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych.
Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Endostyl − wgłębienie w dolnej części gardzieli osłonic i bezczaszkowców oraz larw minogów (zobacz: ślepica). Endostyl ma kształt rynienki i jest wyścielony orzęskowym nabłonkiem wydzielającym śluz^[1]. Służy przesuwaniu zlepionego śluzem pokarmu z gardzieli do jelita. U minogów w czasie przeobrażenia z postaci larwalnej endostyl przekształca się w gruczoł tarczycy. Jest uważany za homologiczny z tarczycą kręgowców.

Przypisy

↑ EwaE. Jastrzębska EwaE. i inni, Biologia na czasie 1 : podręcznik dla liceum ogólnokształcącego i technikum : zakres rozszerzony, Warszawa: Nowa Era, [cop. 2015], ISBN 978-83-267-2133-5, OCLC 932197053 [dostęp 2020-04-28] .

[1] EwaE. Jastrzębska EwaE. i inni, Biologia na czasie 1 : podręcznik dla liceum ogólnokształcącego i technikum : zakres rozszerzony, Warszawa: Nowa Era, [cop. 2015], ISBN 978-83-267-2133-5, OCLC 932197053 [dostęp 2020-04-28] .

[1]