Enopla – Wikipedia, wolna encyklopedia
Enopla[1] | |
Systematyka | |
Domena | |
---|---|
Królestwo | |
Typ | |
Gromada | Enopla |
Enopla – gromada wstężnic wyróżniana na podstawie cech morfologicznych, takich jak obecność uzbrojonego proboscis (z wyjątkiem Malacobdella sp., u których proboscis jest wtórnie pozbawione sztyletu), otwór gębowy zlokalizowany jest z przodu zwojów głowowych i zwykle otwiera się do pochewki ryjkowej, pnie nerwowe są wyraźnie zagłębione do wnętrza ciała – znajdują się w mięśniach wora powłokowego lub w parenchymie.
Na podstawie cech ekologicznych gromadę podzielono na dwa rzędy:
Wyniki badań molekularnych sugerują, że monotypowy Bdellonemertea zawiera się w kladzie Hoplonemertea, co oznaczałoby zrównanie taksonów Enopla i Hoplonemertea[2].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Enopla, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ M. Tholleson, J. Norenburg. Ribbon worm relationships: a phylogeny of the phylum Nemertea. „Proceedings of the Royal Society of London. Series B, Biological Sciences”. 270, s. 407–415, 2002. DOI: 10.1098/rspb.2002.2254. (ang.).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Czesław Jura: Bezkręgowce : podstawy morfologii funkcjonalnej, systematyki i filogenezy. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2007. ISBN 978-83-01-14595-8.
- Zoologia : bezkręgowce. T. 1. Red. nauk. Czesław Błaszak. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2009, s. 252–253. ISBN 978-83-01-16108-8.