Eozynofilowe zapalenie przełyku – Wikipedia, wolna encyklopedia
Eozynofilowe zapalenie przełyku (EE lub EoE, z ang. eosinophilic esophagitis) – przewlekła choroba zapalna przełyku, charakteryzująca się występowaniem izolowanych nacieków eozynofilowych w obrębie nabłonka przełyku oraz zmian makroskopowych (błon, pierścieni) wywołujących zwężenie światła przełyku i objawy kliniczne choroby[1]".
Zdrowy przełyk nie zawiera eozynofili, a ich obecność wskazuje na stan chorobowy. Początkowo EE uważano za jeden z objawów choroby refluksowej, obecnie jest uznawane za oddzielną jednostkę chorobową[2].
Patogeneza choroby nie jest dobrze poznana, wiadomo jednak, że jest to przewlekły proces immunologiczny lub powodowany przez antygeny bądź przez różne inne czynniki[2].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Carine Blanchard , Marc E. Rothenberg , Basic pathogenesis of eosinophilic esophagitis, „Gastrointestinal Endoscopy Clinics of North America”, 18 (1), 2008, 133–143; x, DOI: 10.1016/j.giec.2007.09.016, PMID: 18061107, PMCID: PMC2194642 [dostęp 2023-12-12] (ang.).
- ↑ a b Eosinophilic Esophagitis, [w:] Jordan M. Roussel , Sudha Pandit , StatPearls, Treasure Island (FL): StatPearls Publishing, 2023, PMID: 29083829 [dostęp 2023-12-12] .