Eparchia brukselsko-belgijska – Wikipedia, wolna encyklopedia

Eparchia brukselsko-belgijska
Diocèse de Bruxelles et de Belgique
Państwo

 Belgia
 Luksemburg

Siedziba

Bruksela
Rue des Chevaliers 29
1050 Bruxelles

Data powołania

1929

Wyznanie

prawosławne

Kościół

Rosyjski Kościół Prawosławny

Egzarchat

Zachodnioeuropejski

Sobór

św. Mikołaja w Brukseli

Biskup diecezjalny

arcybiskup Brukseli i całej Belgii Szymon (Iszunin)

Dane statystyczne
Liczba dekanatów

brak podziału

Liczba parafii

13

Liczba klasztorów

2

Położenie na mapie Belgii
Mapa konturowa Belgii, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „Siedziba eparchii”
Położenie na mapie Brukseli
Mapa konturowa Brukseli, w centrum znajduje się punkt z opisem „Siedziba eparchii”
Ziemia50°50′09,730″N 4°21′35,168″E/50,836036 4,359769
Strona internetowa

Eparchia brukselsko-belgijskaeparchia Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego obejmująca terytoria Belgii i Luksemburga. Wchodzi w skład Egzarchatu Zachodnioeuropejskiego. Jej obecnym zwierzchnikiem jest arcybiskup Szymon (Iszunin), który nosi tytuł arcybiskupa Brukseli i całej Belgii[1].

Początki obecności prawosławnych narodowości rosyjskiej w Belgii wiążą się z organizacją w 1862 cerkwi św. Mikołaja przy ambasadzie rosyjskiej w Brukseli. Rozwój sieci etnicznie rosyjskich parafii prawosławnych nastąpił po 1917, wraz z pojawieniem się w Belgii białej emigracji rosyjskiej. Eparchia została powołana w 1929, a jej pierwszym zwierzchnikiem był arcybiskup Aleksander (Niemołowski). Według danych Patriarchatu Moskiewskiego oficjalnie struktura powstała w 1936 jako część Zachodnioeuropejskiego Egzarchatu Parafii Rosyjskich, zaś w jurysdykcję Cerkwi Rosyjskiej przeszła po II wojnie światowej[1].

W 1937 państwo belgijskie uznało istnienie struktury. W 1960, po śmierci arcybiskupa Aleksandra, zastąpił go arcybiskup Bazyli (Krywoszejn). Obecny zwierzchnik, arcybiskup Szymon (Iszunin), pełni swoją funkcję od 11 kwietnia 1987. Obecnie eparchia liczy 13 parafii:

Parafie posługują się językami cerkiewnosłowiańskim, francuskim oraz niderlandzkim. Eparchia posiada również dwa monastery: monaster Iwerskiej Ikony Matki Bożej w Trazegnies (żeński) oraz monaster Ikony Matki Bożej „Pocieszycielka Strapionych” w Pervijze (męski).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]