Epiblast – Wikipedia, wolna encyklopedia

Epiblast (gr. epí ‘na’, blastós ‘zarodek’) – biologiczne pojęcie, mające kilka znaczeń:

1. w zarodkach o bruzdkowaniu powierzchniowym tarczkowym (ptaki i gady) jest to zewnętrzna warstwa komórek tarczki zarodkowej, stanowiąca materiał na wszystkie listki zarodkowe;
2. w stadium przedgastrulacyjnym i wczesnej gastruli strunowców (rzadziej bezkręgowców) epiblast jest pierwotną ektodermą, nie podzieloną jeszcze na neuroektodermę i ektodermę właściwą;
3. w botanice to szczątkowy drugi liścień występujący w zarodkach większości traw – mały wyrostek po przeciwnej stronie tarczki zarodkowej, nie pełni żadnej znanej funkcji.

• Encyklopedia Biologia. Agnieszka Nawrot (red.). Kraków: Wydawnictwo GREG, s. 153. ISBN 978-83-7327-756-4.
• epiblast, [w:] Słownik tematyczny. Biologia, cz. 2, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2011, s. 38, ISBN 978-83-01-16530-7 .
• epiblast, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2016-01-20] .