Eryk Hampel – Wikipedia, wolna encyklopedia

Eryk Hampel

Data i miejsce urodzenia	3 grudnia 1997 Września
Obywatelstwo	Polska
Wzrost	183 cm
Informacje klubowe
Klub	AZS UMCS Lublin
Trener	Piotr Maruszewski
Dorobek medalowy
Reprezentacja  Polska Mistrzostwa Europy juniorów srebro Eskilstuna 2015 sztafeta 4 × 100 m Drużynowe Mistrzostwa Europy złoto Bydgoszcz 2019 sztafeta 4 × 100 m

Eryk Paweł Hampel^[1] (ur. 3^[2] grudnia 1997^[3] we Wrześni^[4]) – polski lekkoatleta specjalizujący się w biegach sprinterskich.

Wielokrotny medalista Mistrzostw Polskiw biegu na 60 m, 100 m, 200 m i sztafecie 4x100 m. Drużynowy Mistrz Europy z Bydgoszczy (2019) – sztafeta 4 x 100 metrów^[5]. Finalista Młodzieżowych Mistrzostw Europy z Gävle (2019) w sztafecie 4 x 100 metrów^[6]. Uczestnik Mistrzostw Europy w Berlinie (2018) w sztafecie 4 x 100 metrów^[7]. Finalista Młodzieżowych Mistrzostw Europy z Bydgoszczy (2017). Uczestnik Mistrzostw Świata Sztafet na Bahamach (2017) w sztafecie 4 × 200 metrów i Uniwersjady w Tajpej w biegu na 100 metrów i sztafecie 4 × 100 metrów (2017). Półfinalista w biegu na 100 metrów^[8] i finalista w sztafecie 4 x 100 metrów^[9] na Mistrzostwach Świata juniorów w Bydgoszczy (2016)^[10]. Wicemistrz Europy Juniorów z Eskilstuny (2015) w sztafecie 4x100 m (40.00).

Eryk Hampel urodził się 3 grudnia 1997 we Wrześni. Ma brata bliźniaka Ernesta (brązowego medalistę Mistrzostw Polski juniorów w biegu na 400 m przez płotki i sztafecie 4 × 100 m^[11]. (2016)) oraz o rok starszego Huberta (skok wzwyż). Jest synem Pawła, byłego lekkoatlety biegającego 400 m ppł. (52.94). Uczęszczał do liceum o profilu wojskowym w Zespole Szkół Technicznych i Ogólnokształcących im. gen. bryg. dr. Romana Abrahama we Wrześni^[12]. Studiuje wychowanie fizyczne w Akademii Wychowania Fizycznego w Poznaniu. Skakał już ze spadochronem i ma ukończony kurs skoczka spadochronowego^[13]. Przez okres nauki w gimnazjum i liceum trenował i cały czas trenuje na stadionie lekkoatletycznym przy ZSTiO^[14]. Jego trenerem był Adam Kaczor (trener Mateusza Michalskiego, Krzysztofa Wróbla, Jacka Bociana, Andrzeja Popy), były reprezentant Polski w lekkoatletyce, olimpijczyk z Meksyku^[15], a następnie Tadeusz Osik.

Swoją karierę zaczynał w 2009. W tym też roku pojechał na pierwsze zawody do Poznania skacząc wzwyż. W 2010 miał pierwsze potyczki ze sprintem. W 2011 jako pierwszy rok młodzika skakał wzwyż (175 cm), oraz biegał na 100 m (12.04), 200 m (25.47) i 300 m (40.58). W drugim roku młodzika (2012) skupił się na sprincie (100 m – 11.33, 60 m – 7.43) ale i czasami skakał wzwyż (185 cm).

W 2013 odpuścił skakanie wzwyż i poświęcił się biegom sprinterskim. Na Ogólnopolskiej Olimpiadzie Młodzieży zdobył pierwszy medal MP w biegu na 200 m, zajął III miejsce z wynikiem (22.39). W tym też sezonie legitymował się nową życiówką w biegu na 100 m (10.98).

W 2014 zdobył srebrny i brązowy medal kolejno w biegu na 100 m i 200 m na Ogólnopolskiej Olimpiadzie Młodzieży. W tym też roku zdobył tytuł Halowego Mistrza Polski^[16] w biegu na 60 m (7.05). Legitymował się nowymi życiówkami na 100 m (10.87) i 200 m (21.89).

Rok 2015 był dla Hampela rokiem przełomowym. Zdobył tytuł wicemistrza Polski^[17] juniorów w biegu na 100 m. uzyskując nowy rekord życiowy i minimum sztafetowe na Mistrzostwa Europy juniorów w Eskilstunie (10.68). Na Mistrzostwach Europy sztafeta Reprezentacji Polski wchodziła do finału z 5 czasem (40.56), a w finale wywalczyła II lokatę z czasem (40.00). Eryk biegał na ostatniej zmianie.

W 2016 na pierwszych zawodach biegał w biegu na 300 m i od razu pobił rekord życiowy (33.97 ex-aequo 10 czas w Polsce OPEN). Na 70 Mistrzostwach Polski juniorów Eryk biegał 100 m, 200 m i sztafetę 4 × 100 m. W biegu na 100 m zdobył złoto z czasem 10.60, w eliminacjach pod niesprzyjający wiatr nabiegał nowy rekord życiowy 10.54^[18] i minimum na Mistrzostwa Świata juniorów w Bydgoszczy (19-24 lipca)^[19]. W biegu na 200 m, Eryk dostał się do finału z 3 czasem, lecz w finale nie ukończył biegu. W sztafecie 4 × 100 m razem z kolegami z klubu LUKS ORKAN Września^[20] zajęli III miejsce.

Na Mistrzostwach Świata juniorów w Bydgoszczy, biegał indywidualnie 100 metrów i w sztafecie 4 x 100 metrów. W biegu eliminacyjnym na 100 metrów uzyskał czas 10.39^[21], wiatr +0.7m/s (0.02 sekundy gorszy od rekordu Polski juniorów 10.37, wiatr +1.4m/s Grzegorza Zimniewicza) kwalifikujący go do półfinału^[22]. W półfinale z powodu słabej reakcji startowej (ok. 0.250 sekundy)^[23] Eryk ukończył bieg na 7 pozycji z czasem 10.58, wiatr +0.2m/s. i nie zakwalifikował się do finału^[24]. W biegu eliminacyjnym sztafet 4 x 100 metrów Eryk biegał na ostatniej zmianie i z 5 pozycji wyprowadził Polską sztafetę na 4. Dzięki dyskwalifikacji Brazylii, sztafeta z czasem 39.98 weszła do finału^[25]. W finale Polska sztafeta otrzymała niekorzystny 2 tor i ukończyła Mistrzostwa Świata na 8 miejscu z czasem 40.25.

W 2017 zdobył dwa złote medale na Akademickich Mistrzostwach Polski (200 metrów oraz sztafeta 4 x 100 metrów). Zakwalifikował się do na IAAF World Relays, gdzie biegł w sztafecie 4 x 200 metrów. Na Mistrzostwach Polski w Białymstoku wspólnie z kolegami z klubu OŚ AZS POZNAŃ zdobył brązowy medal w sztafecie 4 x 100 metrów. Zakwalifikował się na Młodzieżowe Mistrzostwa Europy w Bydgoszczy w sztafecie 4 x 100 metrów, z którą zajął 6 miejsce^[26]. Na Uniwersjadzie w Chińskim Tajpej, biegał w biegu na 100 metrów (eliminacje) i sztafecie 4 x 100 metrów (DQ). Zwyciężył w plebiscycie Wiadomości Wrzesińskich na najpopularniejszego sportowca^[27], w kategorii juniora, w powiecie wrzesińskim^[28].

Sezon 2018 rozpoczął od złota w sztafecie 4 x 100 metrów razem ze sprinterami Oś AZS Poznań na Mistrzostwach Polski AZS. Kilka tygodni później dołożył złoto na Akademickich Mistrzostwa Polski również w sztafecie 4 x 100 metrów. Po tygodniu po raz kolejny zdobył złoty medal w sztafecie 4 x 100 metrów na PZLA Mistrzostwach Polski Sztafet. Podczas Młodzieżowych Mistrzostw Polski zdobył brązowy medal w biegu na 100 metrów (bieg eliminacyjny był 1 biegiem na 100 metrów w sezonie) oraz kolejny złoty krążek w sztafecie 4 x 100 metrów. Został powołany na Mecz U23 Czechy-Słowenia-Węgry-Polska^[29], na którym zajął 3 miejsce w biegu na 100 metrów i 1 w sztafecie 4 x 100 metrów, Polska wygrała mecz.^[30]Na 94. PZLA Mistrzostwach Polski zajął 5 miejsce w biegu na 100 metrów^[31] (10.41, +1.2m/s, 2 sekundy od życiówki)^[32] i został powołany do sztafety 4 x 100 metrów na Mistrzostwa Europy w Berlinie. Niestety po nadepnięciu linii przez jednego z kolegów^[33], sztafeta została zdyskwalifikowana^[34]. Eryk biegał od startu^[35][36]. Sezon zakończył złotym medalem w biegu na 100 metrów podczas Drużynowych Mistrzostw Polski w Inowrocławiu.

Sezon 2019: Po 3-letniej przerwie w startach na hali, na początku roku wspólnie z kolegami z klubu OŚ AZS POZNAŃ zdobył Srebrny medal Halowych Mistrzostw Polski w sztafecie 4 x 200 metrów. Na Akademickich Mistrzostwach Polski wspólnie z kolegami z uczelni AWF POZNAŃ zdobył kolejne Złoto w sztafecie 4 x 100 metrów. Na początku lipca na Mistrzostwach Polski U23 w Lublinie po raz kolejny wspólnie ze sprinterami z AZS-u Poznań zdobył kolejny Złoty krążek w sztafecie 4x100m. Został powołany do sztafety 4 x 100 metrów na Młodzieżowe Mistrzostwa Europy w szwedzkim Gävle. W biegu eliminacyjnym uzyskali 6 czas 39.90^[37] i weszli do finału, jednak niestety jeden z kolegów nie przekazał pałeczki i sztafeta nie ukończyła biegu finałowego. 1 sierpnia na Drużynowych Mistrzostwach Polski zdobył brązowy medal w biegu na 100 metrów (10.56 +0.8m/s), kilka dni później dostał powołanie na Drużynowe Mistrzostwa Europy w sztafecie 4 x 100 metrów. Po dyskwalifikacji reprezentacji Francji, Polska z Erykiem na ostatniej zmianie zajęła 4 miejsce z czasem 39.20 i zdobyła cenne 9 punktów do kwalifikacji ogólnej. POLSKA wygrała Drużynowe Mistrzostwa Europy z fenomenalnym wynikiem 345 punktów^[38][39]. Eryk zakończył sezon na 95. PZLA Mistrzostwach Polski brązowym medalem w biegu na 100 metrów (10.48 +1.7m/s)^[40][41] i srebrem w sztafecie 4 x 100 metrów razem ze sprinterami OŚ AZS POZNAŃ.

Sezon 2020: Rozpoczęty złotym medalem Halowych Mistrzostw Polski w sztafecie 4 × 200 metrów. Podczas rozpoczęcia sezonu letniego doznał zerwania więzadła krzyżowego w kolanie. Pomyślnie przebiegł operację oraz rekonwalescencję. We wrześniu 2020 roku zmienił barwy klubu OŚ AZS Poznań oraz zakończył współpracę z trenerem Tadeuszem Osikiem. Przeprowadził się do Lublina i rozpoczął studia na Uniwersytecie Marii Curie Skłodowskiej w Lublinie. Aktualnie trenuje w klubie AZS UMCS Lublin pod okiem trenera Piotra Maruszewskiego^[42] (trenera m.in. Karoliny Kołeczek).

Rok	Impreza	Miejsce	Konkurencja	Lokata	Wynik
2015	Mistrzostwa Europy juniorów	Eskilstuna	sztafeta 4 × 100 metrów	2. miejsce	40,00
2016	Mistrzostwa świata juniorów	Bydgoszcz	bieg na 100 metrów	półfinał	10,58
2016	Mistrzostwa świata juniorów	Bydgoszcz	sztafeta 4 × 100 metrów	8. miejsce	40,25
2017	IAAF World Relays	Nassau	sztafeta 4 × 200 metrów	eliminacje	1:24,78
2017	Młodzieżowe mistrzostwa Europy	Bydgoszcz	sztafeta 4 × 100 metrów	6. miejsce	40,11
2017	Uniwersjada	Tajpej	bieg na 100 metrów	eliminacje	10,74
2017	Uniwersjada	Tajpej	sztafeta 4 × 100 metrów	–	DQ
2018	Mistrzostwa Europy	Berlin	sztafeta 4 × 100 metrów	eliminacje	DQ
2019	Młodzieżowe Mistrzostwa Europy	Gävle	sztafeta 4 × 100 metrów	finał	DNF
2019	Drużynowe Mistrzostwa Europy	Bydgoszcz	sztafeta 4 × 100 metrów	4. miejsce	39,20
2019	Drużynowe Mistrzostwa Europy	Bydgoszcz	Drużynowo	1. miejsce	345 pkt.

• skok wzwyż – 190 cm (3 września 2017, Jelenia Góra),
• skok w dal – 656 cm (1 września 2018, Inowrocław),
• bieg na 60 metrów – 6,85 (25 sierpnia 2018, Toruń),
• bieg na 100 metrów – 10,39 (19 lipca 2016, Bydgoszcz)^[43] / 10,33w (20 maja 2017, Łódź),
• bieg na 200 metrów – 21,31 (25 sierpnia 2018, Toruń),
• bieg na 300 metrów – 33,97 (30 kwietnia 2016, Poznań),

• bieg na 60 metrów – 6,85 (11 lutego 2020, Łódź),
• skok wzwyż – 170 cm (7 stycznia 2012, Kalisz)