Erykah Badu – Wikipedia, wolna encyklopedia
Erykah Badu (2015) | |
Imię i nazwisko | Erica Abi Wright |
---|---|
Pseudonim | Erykah Badu |
Data i miejsce urodzenia | |
Gatunki | alternative R&B[1], neo soul[1], adult contemporary R&B[1], contemporary R&B[1] |
Zawód | |
Aktywność | od 1997 |
Wydawnictwo | Kedar/Universal, Motown |
Strona internetowa |
Erykah Badu, właściwie Erica Abi Wright[1] (ur. 26 lutego 1971 w Dallas[1]) – amerykańska wokalistka z pogranicza soulu i hip-hopu, obdarzona charakterystycznym głosem.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Wokalistka od najmłodszych lat interesowała się śpiewem, malarstwem, tańcem. W wieku 14 lat zaczęła udzielać się w lokalnym radiu. Uczęszczając do szkoły artystycznej, zaczęła rapować pod pseudonimem MC Apples. W 1993 artystka rzuciła szkołę, by w pełni oddać się swemu największemu zamiłowaniu – muzyce. Równocześnie, by zarobić na utrzymanie, uczyła dzieci tańca. Razem ze swym kuzynem założyła duet pod nazwą Erykah Free. Artystka spróbowała również swoich sił w filmie „The Boulevard”. Na jednym z przyjęć została dostrzeżona przez Tima Grace’a, który został jej menadżerem. Kolejną osobą, która doceniła jej talent oraz pasję, był Kedar Massenberg – zafascynowany głosem artystki zaproponował jej kontrakt w wytwórni Kedar Entertainment.
Pierwsza płyta piosenkarki, która ukazała się w 1997 pod tytułem Baduizm, osiągnęła status pięciokrotnej platyny. Baduizm wytyczył nowy kierunek muzyczny, nazwany przez dziennikarzy neo soulem. W tym samym roku Erykah urodziła synka, któremu dała imię Seven. Ojcem dziecka jest André 3000 z OutKast. W 2004 artystka ponownie została mamą, tym razem urodziła córkę, której nadała imię Puma, natomiast w 2009 przyszła na świat dziewczynka o imieniu Mars, której ojcem jest raper Jay Electronica.
Laureatka czterech nagród Grammy. Współpracowała z wieloma afroamerykańskimi muzykami, takimi jak Jill Scott, The Roots, D’Angelo, Macy Gray, André 3000, Common. Od kilku lat współpracuje z artystami związanymi z Culture Revolution – trębaczem Keyonem Harroldem, saksofonistą Sylwestrem Ostrowskim i raperem Pharoahe Monchem. Najbardziej znane utwory autorstwa Badu to „You Got Me” (z The Roots), „Tyrone”, „Next Lifetime”, „On & On”, „Love Of My Life”.
Kilkukrotnie była w Polsce: 10 grudnia 2003 w ramach trasy koncertowej „Worldwide Underground” wystąpiła w warszawskiej Sali Kongresowej, 11 lipca 2006 w Warszawie w amfiteatrze w Parku Sowińskiego, w 2008 podczas festiwalu Open’er Festival w Gdyni oraz w sierpniu 2011 roku na trzech koncertach, w Gdańsku, Warszawie oraz Wrocławiu. 25 marca 2019 podczas Szczecin Jazz 2019 wystąpiła w szczecińskiej hali Netto Arena z towarzyszeniem zespołu Culture Revolution z Sylwestrem Ostrowskim i Pauliną Przybysz w składzie.
Ma za sobą występy w kilku filmach. Jest właścicielką klubu Black Forest Theater w Dallas, gdzie organizuje liczne imprezy muzyczno-charytatywne, a także właścicielką wytwórni płytowej Control FreaQ Records.
Dyskografia
[edytuj | edytuj kod]- Albumy
Tytuł | Dane dot. albumu | Pozycja na liście | Certyfikat | ||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
USA | UK [2] | GER [3] | CHE [4] | AUT [5] | FRA [6] | POL [7] | |||||||||||||
Baduizm |
| 2 | 17 | – | – | – | – | – | |||||||||||
Mama's Gun |
| 11 | 76 | 42 | 33 | 56 | 42 | 31 | |||||||||||
Worldwide Underground |
| 3 | 93 | 57 | 32 | 64 | – | 32 |
| ||||||||||
New Amerykah Part One (4th World War) |
| 2 | 55 | 44 | 10 | 39 | 49 | 9 | |||||||||||
New Amerykah Part Two (Return of the Ankh) |
| 4 | 56 | 61 | 18 | 38 | 77 | 15 | |||||||||||
„–” oznacza, że album nie był notowany. |
- Albumy koncertowe
Tytuł | Dane dot. albumu | Pozycja na liście | Certyfikat | ||
---|---|---|---|---|---|
USA | UK [2] | POL [7] | |||
Live |
| 4 | 195 | 43 |
|
- Mixtape’y
Tytuł | Dane dot. albumu | Pozycja na liście |
---|---|---|
USA | ||
But You Caint Use My Phone |
| 14 |
- Kompilacje
Tytuł | Dane dot. albumu |
---|---|
Icon |
|
Filmografia
[edytuj | edytuj kod]Tytuł | Rok | Rola | Uwagi | Źródło |
---|---|---|---|---|
„Blues Brothers 2000” | 1998 | jako Queen Mousette | film fabularny | [18] |
„Wbrew regułom” | 1999 | jako Rose Rose | film fabularny |
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d e f John Bush: Erykah Badu Biography. www.allmusic.com. [dostęp 2016-10-16]. (ang.).
- ↑ a b Erykah Badu UK Chart History. www.officialcharts.com. [dostęp 2016-10-16]. (ang.).
- ↑ Erykah Badu / Longplay-Chartverfolgung. www.musicline.de. [dostęp 2016-10-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-03)]. (niem.).
- ↑ Erykah Badu Swiss Albums Chart. www.hitparade.ch. [dostęp 2016-10-16]. (niem.).
- ↑ Erykah Badu Austrian Albums Chart. austriancharts.at. [dostęp 2016-10-16]. (niem.).
- ↑ Erykah Badu French Albums Chart. www.lescharts.com. [dostęp 2016-10-16]. (ang.).
- ↑ a b OLiS – sprzedaż w okresie 15.01.2001 – 21.01.2001. olis.onyx.pl. [dostęp 2016-10-16]. (pol.).
OLiS – sprzedaż w okresie 14.05.2007 – 20.05.2007. olis.onyx.pl. [dostęp 2016-10-16]. (pol.).
OLiS – sprzedaż w okresie 22.12.2003 – 28.12.2003. olis.onyx.pl. [dostęp 2016-10-16]. (pol.).
OLiS – sprzedaż w okresie 31.03.2008 – 06.04.2008. olis.onyx.pl. [dostęp 2016-10-16]. (pol.).
OLiS – sprzedaż w okresie 17.05.2010 – 23.05.2010. olis.onyx.pl. [dostęp 2016-10-16]. (pol.). - ↑ John Bush: Erykah Badu Baduizm review. www.allmusic.com. [dostęp 2016-10-16]. (ang.).
- ↑ a b c d RIAA: Erykah Badu. www.riaa.com. [dostęp 2016-10-16]. (ang.).
- ↑ a b Music Canada: Erykah Badu. musiccanada.com. [dostęp 2016-10-16]. (ang.).
- ↑ Rob Theakston: Erykah Badu Mama’s Gun review. www.allmusic.com. [dostęp 2016-10-16]. (ang.).
- ↑ Andy Kellman: Erykah Badu Worldwide Underground review. www.allmusic.com. [dostęp 2016-10-16]. (ang.).
- ↑ Andy Kellman: Erykah Badu New Amerykah, Pt. 1: 4th World War review. www.allmusic.com. [dostęp 2016-10-16]. (ang.).
- ↑ Andy Kellman: Erykah Badu New Amerykah, Pt. 2: Return of the Ankh review. www.allmusic.com. [dostęp 2016-10-16]. (ang.).
- ↑ Leo Stanley: Erykah Badu Live review. www.allmusic.com. [dostęp 2016-10-16]. (ang.).
- ↑ Andy Kellman: Erykah Badu But You Caint Use My Phone review. www.allmusic.com. [dostęp 2016-10-16]. (ang.).
- ↑ Stephen Thomas Erlewine: Erykah Badu Icon review. www.allmusic.com. [dostęp 2016-10-16]. (ang.).
- ↑ Erykah Badu. www.imdb.com. [dostęp 2016-10-16]. (ang.).