Erythrolamprus – Wikipedia, wolna encyklopedia

	Erythrolamprus
	F. Boie, 1826
	; Przedstawiciel rodzaju – E. bizona
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	strunowce
Podtyp	kręgowce
Gromada	zauropsydy
Podgromada	diapsydy
Rząd	łuskonośne
Podrząd	węże
Infrarząd	Alethinophidia
Nadrodzina	Colubroidea
Rodzina	połozowate
Podrodzina	Dipsadinae
Rodzaj	Erythrolamprus
	Typ nomenklatoryczny
	Coluber venustissimus Wied-Neuwied, 1821
Synonimy
	Liophis Wagler, 1830; Leimadophis Fitzinger, 1843; Opheomorphus Fitzinger, 1843; Pseudophis Fitzinger, 1843; Ophiomorphus Cope, 1862; Umbrivaga Roze, 1964;
	Liophis Wagler, 1830; Leimadophis Fitzinger, 1843; Opheomorphus Fitzinger, 1843; Pseudophis Fitzinger, 1843; Ophiomorphus Cope, 1862; Umbrivaga Roze, 1964;
Gatunki
	zobacz opis w tekście
	zobacz opis w tekście
	Systematyka w Wikispecies
	Multimedia w Wikimedia Commons

Erythrolamprus – rodzaj węży z podrodziny Dipsadinae w rodzinie połozowatych (Colubridae).

Zasięg występowania

Rodzaj obejmuje gatunki występujące na Martynice, Grenadzie, Saint Lucia, Barbadosie, w Hondurasie, Nikaragui, Kostaryce, Panamie, Kolumbii, Wenezueli, na Curaçao, Trynidadzie i Tobago, w Gujanie, Surinamie, Gujanie Francuskiej, Brazylii, Ekwadorze, Peru, Boliwii, Paragwaju, Argentynie i Urugwaju^[8].

Morfologia

U wielu gatunków z tego rodzaju występuje zjawisko mimikry; najczęściej naśladowane są jadowite gatunki z rodzaju Micrurus^[9].

Systematyka

Etymologia

Erythrolamprus: gr. ερυθρος eruthros „czerwony”^[10]; λαμπρος lampros „błyszczący, świecący, lśniący”^[11].
Liophis: gr. λειος leios „gładki”; οφις ophis, οφεως opheōs „wąż”^[3]. Gatunek typowy: Coluber Reginae Linnaeus, 1758.
Leimadophis: gr. λειμαξ leimax „łąka, ogród”; οφις ophis, οφεως opheōs „wąż”^[12]. Gatunek typowy: Coronella almadensis Fitzinger, 1826 (= Natrix almada Wagler, 1824).
Opheomorphus (Ophiomorphus): gr. οφις ophis, οφεως opheōs „wąż”^[13]; μορφη morphē „forma, wygląd”^[14]. Gatunek typowy: Coluber miliaris Linnaeus, 1758.
Pseudophis: gr. ψευδος pseudos „fałszywy”^[15]; οφις ophis, οφεως opheōs „wąż”^[13]. Gatunek typowy: Xenodon schotti Schlegel, 1837^[b].
Umbrivaga: łac. umbrius „ciemny, mroczny”, od umbra „cień, mrok”^[16]; vagus „wędrujący, włóczący się”^[17]. Gatunek typowy: Umbrivaga mertensi Roze, 1964.

Podział systematyczny

Do rodzaju należą następujące gatunki^[8]:

Erythrolamprus aesculapii – nibykoralówka Eskulapa^[18]
Erythrolamprus albertguentheri
Erythrolamprus almadensis
Erythrolamprus andinus
Erythrolamprus atraventer
Erythrolamprus bizona
Erythrolamprus breviceps
Erythrolamprus carajasensis
Erythrolamprus ceii
Erythrolamprus cobella
Erythrolamprus cursor
Erythrolamprus dorsocorallinus
Erythrolamprus epinephalus
Erythrolamprus festae
Erythrolamprus frenatus
Erythrolamprus guentheri
Erythrolamprus ingeri
Erythrolamprus jaegeri
Erythrolamprus janaleeae
Erythrolamprus juliae
Erythrolamprus maryellenae
Erythrolamprus melanotus
Erythrolamprus mertensi
Erythrolamprus miliaris
Erythrolamprus mimus
Erythrolamprus mossoroensis
Erythrolamprus ocellatus
Erythrolamprus oligolepis
Erythrolamprus ornatus
Erythrolamprus perfuscus
Erythrolamprus poecilogyrus
Erythrolamprus problematicus^[19]
Erythrolamprus pseudocorallus
Erythrolamprus pseudoreginae
Erythrolamprus pyburni
Erythrolamprus pygmaeus
Erythrolamprus reginae
Erythrolamprus sagittifer
Erythrolamprus semiaureus
Erythrolamprus subocularis
Erythrolamprus taeniogaster
Erythrolamprus taeniurus
Erythrolamprus torrenicola
Erythrolamprus trebbaui
Erythrolamprus triscalis
Erythrolamprus typhlus
Erythrolamprus viridis
Erythrolamprus vitti
Erythrolamprus williamsi
Erythrolamprus zweifeli

Uwagi

↑ Podgatunek E. aesculapii.
↑ Podgatunek E. poecilogyrus.

Przypisy

↑ Erythrolamprus, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
↑ F. Boie. Generalübersicht der Familien und Gattungen der Ophidier. „Isis von Oken”. Jahrgang 1826, s. 981, 1826. (niem.).
↑ ^a ^b J.G. Wagler: Natürliches System der Amphibien, mit vorangehender Classification der Säugethiere und Vögel. Ein Beitrag zur vergleichenden Zoologie. München, Stuttgart und Tübingen: In der J.G. Cotta’scchen Buchhandlung, 1830, s. 187. (niem.).
↑ ^a ^b Fitzinger 1843 ↓, s. 26.
↑ Fitzinger 1843 ↓, s. 25.
↑ E.D. Cope. Synopsis of the Species of Holcosus and Ameiva, with Diagnoses of new West Indian and South American Colubridae. „Proceedings of the Academy of Natural Sciences of Philadelphia”. 14, s. 75, 1862. (ang.).
↑ J.A. Roze. The snakes of the Leimadophis-Urotheca-Liophis complex from Parque Nacional Henri Pitter (Rancho Grande), Venezuela, with a description of a new genus and species. „Senckenbergiana Biologica”. 45 (3/5), s. 533, 1964. (ang.).
↑ ^a ^b P. Uetz & J. Hallermann: Genus: Erythrolamprus. The Reptile Database. [dostęp 2019-05-15]. (ang.).
↑ E. Keller (red.), J.H. Reinchholf, G. Steinbach, G. Diesener, U. Gruber, K. Janke, B. Kremer, B. Markl, J. Markl, A. Shlüter, A. Sigl & R. Witt: Gady i płazy. Warszawa: Świat Książki, 2003, s. 150, seria: Leksykon Zwierząt. ISBN 83-7311-873-X. (pol.).
↑ Jaeger 1944 ↓, s. 85.
↑ Jaeger 1944 ↓, s. 119.
↑ Reptilia. W: L. Agassiz: Nomenclator zoologicus, continens nomina systematica generum animalium tam viventium quam fossilium, secundum ordinem alphabeticum disposita, adjectis auctoribus, libris, in quibus reperiuntur, anno editionis, etymologia et familiis, ad quas pertinent, in singulis classibus. Soloduri: Jent et Gassmann, 1842–1846, s. 25. (łac.).
↑ ^a ^b Jaeger 1944 ↓, s. 154.
↑ Jaeger 1944 ↓, s. 139.
↑ Jaeger 1944 ↓, s. xvii.
↑ The Key to Scientific Names ↓, umbria [dostęp 2022-02-12] .
↑ The Key to Scientific Names ↓, vaga [dostęp 2022-02-12] .
↑ Praca zbiorowa: Zwierzęta: encyklopedia ilustrowana. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2005, s. 403. ISBN 83-01-14344-4.
↑ Smaga, Ttito i Catenazzi (2019) przenoszą jednak ten gatunek do odrębnego rodzaju Arcanumophis. Patrz: Christopher R. Smaga, Alex Ttito i Alessandro Catenazzi. Arcanumophis, a new genus and generic allocation for Erythrolamprus problematicus (Myers 1986), Xenodontinae (Colubridae) from the Cordillera de Carabaya, southern Peru. „Zootaxa”. 4671 (1), s. 129–138, 2019. DOI: 10.11646/zootaxa.4671.1.10. (ang.).

Bibliografia

L.J.F.J. Fitzinger: Systema reptilium. Fasciculus primus, Amblyglossae. Vindobonae: Braumüller et Seidel, 1843, s. 1–106. (łac.).
Edmund C.E.C. Jaeger Edmund C.E.C., Source-book of biological names and terms, wyd. 1, Springfield: Charles C. Thomas, 1944, s. 1–256, OCLC 637083062 (ang.).
The Key to Scientific Names, J.A.J.A. Jobling (red.), [w:] Birds of the World, S.M. Billerman et al. (red.), Cornell Lab of Ornithology, Ithaca (ang.).

[a-3] Podgatunek E. aesculapii.

[b-17] Podgatunek E. poecilogyrus.

[itis-1] Erythrolamprus, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).

[Boie-2] F. Boie. Generalübersicht der Familien und Gattungen der Ophidier. „Isis von Oken”. Jahrgang 1826, s. 981, 1826. (niem.).

[Wagler-4] J.G. Wagler: Natürliches System der Amphibien, mit vorangehender Classification der Säugethiere und Vögel. Ein Beitrag zur vergleichenden Zoologie. München, Stuttgart und Tübingen: In der J.G. Cotta’scchen Buchhandlung, 1830, s. 187. (niem.).

[CITEREFFitzinger1843[https://biodiversitylibrary.org/page/3692116_26]-5] Fitzinger 1843 ↓, s. 26.

[CITEREFFitzinger1843[https://biodiversitylibrary.org/page/3692115_25]-6] Fitzinger 1843 ↓, s. 25.

[Cope-7] E.D. Cope. Synopsis of the Species of Holcosus and Ameiva, with Diagnoses of new West Indian and South American Colubridae. „Proceedings of the Academy of Natural Sciences of Philadelphia”. 14, s. 75, 1862. (ang.).

[Roze-8] J.A. Roze. The snakes of the Leimadophis-Urotheca-Liophis complex from Parque Nacional Henri Pitter (Rancho Grande), Venezuela, with a description of a new genus and species. „Senckenbergiana Biologica”. 45 (3/5), s. 533, 1964. (ang.).

[Uetz&Hallermann-9] P. Uetz & J. Hallermann: Genus: Erythrolamprus. The Reptile Database. [dostęp 2019-05-15]. (ang.).

[Keller&inni-10] E. Keller (red.), J.H. Reinchholf, G. Steinbach, G. Diesener, U. Gruber, K. Janke, B. Kremer, B. Markl, J. Markl, A. Shlüter, A. Sigl & R. Witt: Gady i płazy. Warszawa: Świat Książki, 2003, s. 150, seria: Leksykon Zwierząt. ISBN 83-7311-873-X. (pol.).

[CITEREFJaeger1944[https://babel.hathitrust.org/cgi/pt?id=mdp.39015072139499;view=1up;seq=115_85]-11] Jaeger 1944 ↓, s. 85.

[CITEREFJaeger1944[https://babel.hathitrust.org/cgi/pt?id=mdp.39015072139499;view=1up;seq=149_119]-12] Jaeger 1944 ↓, s. 119.

[Agassiz-13] Reptilia. W: L. Agassiz: Nomenclator zoologicus, continens nomina systematica generum animalium tam viventium quam fossilium, secundum ordinem alphabeticum disposita, adjectis auctoribus, libris, in quibus reperiuntur, anno editionis, etymologia et familiis, ad quas pertinent, in singulis classibus. Soloduri: Jent et Gassmann, 1842–1846, s. 25. (łac.).

[CITEREFJaeger1944[https://babel.hathitrust.org/cgi/pt?id=mdp.39015072139499;view=1up;seq=184_154]-14] Jaeger 1944 ↓, s. 154.

[CITEREFJaeger1944[https://babel.hathitrust.org/cgi/pt?id=mdp.39015072139499;view=1up;seq=169_139]-15] Jaeger 1944 ↓, s. 139.

[CITEREFJaeger1944[https://babel.hathitrust.org/cgi/pt?id=mdp.39015072139499;view=1up;seq=21_xvii]-16] Jaeger 1944 ↓, s. xvii.

[18] The Key to Scientific Names ↓, umbria [dostęp 2022-02-12] .

[19] The Key to Scientific Names ↓, vaga [dostęp 2022-02-12] .

[pwn-20] Praca zbiorowa: Zwierzęta: encyklopedia ilustrowana. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2005, s. 403. ISBN 83-01-14344-4.

[ZT46711-21] Smaga, Ttito i Catenazzi (2019) przenoszą jednak ten gatunek do odrębnego rodzaju Arcanumophis. Patrz: Christopher R. Smaga, Alex Ttito i Alessandro Catenazzi. Arcanumophis, a new genus and generic allocation for Erythrolamprus problematicus (Myers 1986), Xenodontinae (Colubridae) from the Cordillera de Carabaya, southern Peru. „Zootaxa”. 4671 (1), s. 129–138, 2019. DOI: 10.11646/zootaxa.4671.1.10. (ang.).

[1]

[2]

[a]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

[13]

[14]

[15]

[b]

[16]

[17]

[18]

[19]