Eugeniusz Wyzner – Wikipedia, wolna encyklopedia

Eugeniusz Wyzner

Wyzner, 1987
Data i miejsce urodzenia	31 października 1931 Chełmno
Stały Przedstawiciel PRL przy ONZ w Genewie
Okres	od 1973 do 1978
Poprzednik	Włodzimierz Natorf
Następca	Bogumił Sujka
Stały Przedstawiciel PRL przy ONZ w Nowym Jorku
Okres	od 1981 do 1982
Poprzednik	Ryszard Frelek
Następca	Włodzimierz Natorf
Podsekretarz/Sekretarz stanu w MSZ
Okres	od 1994 do 1997
Stały Przedstawiciel RP przy ONZ w Nowym Jorku
Okres	od 1998 do 1999
Poprzednik	Zbigniew Włosowicz
Następca	Janusz Stańczyk
Odznaczenia
Multimedia w Wikimedia Commons

Eugeniusz Wyzner (ur. 31 października 1931 w Chełmnie^[1]) – polski dyplomata, stały^[2] przedstawiciel Polski przy Organizacji Narodów Zjednoczonych w randze ambasadora (1981–1982 i 1998–1999)^[3].

Syn Henryka^[4]. Studiował prawo na Uniwersytetach Jagiellońskim^[1] i Warszawskim (otrzymał dyplom UW)^[3], a następnie ukończył studium podyplomowe na Akademii Prawa Międzynarodowego w Hadze.

Był członkiem PZPR^[5]. Rozpoczął karierę zawodową w 1956 w Departamencie Prawno-Traktatowym Ministerstwa Spraw Zagranicznych. W latach 1961–1968 był zastępcą stałego przedstawiciela Polski przy Organizacji Narodów Zjednoczonych w Nowym Jorku. Od 1968 był zastępcą dyrektora Departamentu Prawnego i Traktatowego Ministerstwa Spraw Zagranicznych, a od 1971 jego dyrektorem. W latach 1973–1978 był Stałym Przedstawicielem Polski przy ONZ w Genewie. W latach 1978–1981 był dyrektorem Departamentu ds. Organizacji Międzynarodowych w polskim MSZ. Pełnił funkcję Ambasadora Polski przy ONZ w Nowym Jorku w latach 1981–1982, a następnie w latach 1998–1999. W latach 1994–1995 pełnił urząd sekretarza parlamentarnego i zastępcy ministra spraw zagranicznych w randze podsekretarza stanu. W latach 1996–1997 był sekretarzem stanu i pierwszym zastępcą ministra spraw zagranicznych.

27 maja 1999 na posiedzeniu V Komitetu 53 sesji Zgromadzenia Ogólnego ONZ został wybrany na stanowisko wiceprzewodniczącego Komisji Międzynarodowej Służby Cywilnej ONZ i 1 sierpnia 1999 objął to stanowisko.

Według materiałów zgromadzonych w archiwum Instytutu Pamięci Narodowej był w latach 1960–1968 tajnym współpracownikiem Służby Bezpieczeństwa PRL o pseudonimach „Wysoki” i „Michał”^[6].

Zna angielski, francuski i rosyjski.

• 1967–1982 Przewodniczący Podkomitetu Prawnego ds. Pokojowego Wykorzystania Przestrzeni Kosmicznej
• 1973–1978 Stały Przedstawiciel PRL przy ONZ w Genewie
• 1982 Przewodniczący Komisji Rozbrojeniowej^[7]
• 1982–1992 Zastępca Sekretarza Generalnego ONZ ds. Konferencji i Specjalnych Zadań^[7]
• 1983–1984 Członek Rady^[8] ds. reform administracji
• 1984–1993 Członek Rady^[8] ds. programu i budżetu
• 1989–1992 Przewodniczący^[8] Komisji Statusu Kobiet
• 1991–1993 Przewodniczący Rady ds. nominacji i awansów personalnych^[7]
• 1992–1993 Zastępca Sekretarza Generalnego ONZ ds. Informacji Publicznej^[7]
• 1994–1997 Zastępca przewodniczącego polskich delegacji na sesji Zgromadzenia Ogólnego ONZ
• 1995 Przewodniczący polskiej delegacji na konferencję ds. Układu o Nierozprzestrzenianiu Broni Jądrowej^[7]
• 1999–2007 Wiceprzewodniczący Komisji ds. Międzynarodowej Służby Cywilnej^[7]
• od 1999 członek Komisji ds. Międzynarodowej Służby Cywilnej

• Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski (1996)^[4]
• Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski^[5]
• Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski^[5]
• Złoty Krzyż Zasługi^[5]
• Srebrny Medal „Za zasługi dla obronności kraju”^[5]
• francuski Krzyż Komandorski Orderu Legii Honorowej^[3]
• grecki Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Feniksa^[3]

• European Academy of Diplomacy. diplomats.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-03-28)].
• WP Wiadomości
• CV Eugeniusza Wyznera. icsc.un.org. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-06-11)].
• Wystąpienie Rzecznika Praw Dziecka