Eugeniusz Zadrzyński – Wikipedia, wolna encyklopedia

Eugeniusz Zadrzyński

pułkownik
Data i miejsce urodzenia	24 grudnia 1915 Wyszków
Data śmierci	12 marca 2002
Przebieg służby
Lata służby	1943
Siły zbrojne	ludowe Wojsko Polskie
Stanowiska	zastępca szefa Departamentu Poboru i Uzupełnień MON
Główne wojny i bitwy	II wojna światowa
Późniejsza praca	tymczasowy kierownik resortu energetyki w rządzie Józefa Cyrankiewicza

Eugeniusz Zadrzyński (ur. 24 grudnia 1915 w Wyszkowie^[1], zm. 12 marca 2002) – polski inż. elektryk, polityk, pułkownik ludowego Wojska Polskiego, zastępca szefa Głównego Zarządu Informacji Wojska Polskiego od sierpnia 1945 do 1946^[2].

W latach 1933–1939 studiował na Politechnice Warszawskiej i jednocześnie był członkiem ZNMS „Życie”, krótko pracował w warszawskiej elektrowni jako technik, 1939–1941 studiował na Politechnice Lwowskiej, w 1941 wstąpił do Komsomołu. Po ataku Niemiec na ZSRR pracował jako kierownik laboratorium elektrycznego w kombinacie naftowym w Gurjewie, od 1943 służył w ludowym WP, w 1945 był zastępcą szefa Departamentu Poboru i Uzupełnień MON, następnie zastępcą dyrektora Państwowego Urzędu Wychowania Fizycznego i Przysposobienia Wojskowego. Od 1944 należał do PPR/PZPR. Od 7 lipca 1956 był tymczasowym kierownikiem resortu energetyki w rządzie Józefa Cyrankiewicza, w 1959 został delegatem na III Zjazd PZPR. Został pochowany na wojskowych Powązkach (kwatera BII30-1-27/28)^[3]

• Tadeusz Mołdawa, Ludzie władzy 1944–1991, Warszawa 1991