Ewa Kowalczyk – Wikipedia, wolna encyklopedia

Ewa Kowalczyk

Data i miejsce urodzenia	6 grudnia 1965 Warszawa
Informacje klubowe
Klub	Marymont Warszawa
Dorobek medalowy
Reprezentacja  Polska Letnia uniwersjada srebro Duisburg 1989 szpada drużynowo

Ewa Borowa-Kowalczyk (ur. 6 grudnia 1965 w Warszawie) – polska florecistka i szpadzistka, pierwsza w historii indywidualna mistrzyni Polski w szpadzie, medalistka Uniwersjady (1989).

Była zawodniczką Marymontu Warszawa (1978-1991). Jako florecistka była drużynową wicemistrzynią Polski (1985), a w 1986 zdobyła brązowy medal MP w turnieju drużynowym. W 1987 zwyciężyła w pierwszych, nieoficjalnych mistrzostwach Polski w szpadzie kobiet. W 1988 wywalczyła mistrzostwo Polski w pierwszych w historii oficjalnych mistrzostwach Polski w tej konkurencji, a w konkurencji drużynowej zdobyła brązowy medal. Kolejne mistrzostwo Polski indywidualnie wywalczyła w 1989, w tym samym roku była także wicemistrzynią Polski w drużynie. W 1989 została również wicemistrzynią Letniej Uniwersjady w turnieju drużynowym (z Beatą Achenbach, Iwoną Oleszyńską, Anną Rotkiewicz i Renatą Wójcicką). W 1990 startowała na mistrzostwach świata, zajmując indywidualnie 51. miejsce i 8. miejsce drużynowo, a na mistrzostwach Polski wywalczyła brązowy medal mistrzostw Polski drużynowo.

Mieszka i pracuje we Włoszech. Uczestniczy w zawodach weteranów, m.in. w 2007 została mistrzynią Europy indywidualnie, a w 2010 mistrzynią Europy drużynowo w barwach Włoch oraz mistrzynią świata trenerów szermierki, była też mistrzynią Włoch w 2011, 2012 i 2014.

• Kazimierz Marcinek Leksykon polskiej szermierki 1922-2012. wyd. Warszawa 2012
• sylwetka Ewy Kowalczyk na stronie nedonadisalerno.com. nedonadisalerno.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-10-29)].
• Wojciech Zawadzki, Roman Skiba Adam Medyński Fechtmistrz z Wrocławia, wyd. Wrocław 2009, s. 106, 109, 114