Ewa Kubasiewicz-Houée – Wikipedia, wolna encyklopedia

Ewa Kubasiewicz-Houée

Ewa Kubasiewicz-Houée (2014)
Data i miejsce urodzenia	21 lipca 1940 Poznań
Zawód, zajęcie	polonista, bibliotekarka, działaczka opozycji w PRL
Alma Mater	Uniwersytet Gdański
Dzieci	Marek Czachor
Odznaczenia
Multimedia w Wikimedia Commons
Cytaty w Wikicytatach

Ewa Kubasiewicz-Houée (ur. 21 lipca 1940 w Poznaniu^[1]) – polska polonistka, bibliotekarka, działaczka opozycji w PRL.

W 1969 ukończyła filologię polską na Uniwersytecie Gdańskim, a w 1976 – tamże studia podyplomowe z zakresu bibliotekoznawstwa. Od 1969 do 1982 pracowała jako kierowniczka Działu Gromadzenia i Opracowania Zbiorów w Bibliotece Głównej Wyższej Szkoły Morskiej w Gdyni. Od 1976 zajmowała w tej bibliotece także stanowisko dyplomowanego kustosza.

Współpracowała z Wolnymi Związkami Zawodowymi. W 1980 została wiceprzewodniczącą Komisji Zakładowej NSZZ „Solidarność” w WSM, członkini Międzyzakładowej Komisji Założycielskiej w Gdańsku i gdańskiego Zarządu Regionu, z którego odeszła po konflikcie z Lechem Wałęsą w listopadzie 1981.

W czasie stanu wojennego, 14–16 grudnia 1981 uczestniczyła w strajku okupacyjnym w WSM. Aresztowana 20 grudnia 1981. W lutym 1982 została skazana przez Sąd Marynarki Wojennej w Gdyni na karę 10 lat pozbawienia wolności za rozpowszechnianie ulotki nawołującej do czynnego oporu przeciwko stanowi wojennemu (prokurator żądał niższej kary – 9 lat)^[2]. Została zwolniona na mocy amnestii w maju 1983. Od 1983 była współpracowniczką Solidarności Walczącej założonej przez Kornela Morawieckiego. Współorganizowała oddział trójmiejski tej organizacji. W 1984 na zaproszenie Amnesty International wyjechała na cztery miesiące do Francji. W latach 1986–1988 pracowała w Bibliotece Centralnego Muzeum Morskiego w Gdańsku.

Od 1988 przebywa na emigracji we Francji. Emisariuszka Solidarności Walczącej na Zachodzie^[3]. Od 1988 do 1992 pracowała w Bibliotece Polskiej w Paryżu. W 1992 została zatrudniona w Wydziale Spraw Międzynarodowych Rady Generalnej departamentu Cotes d’Armor w Bretanii. Jest autorką wspomnień autobiograficznych.

W 2007, za wybitne zasługi w działalności na rzecz przemian demokratycznych w Polsce, za osiągnięcia w podejmowanej z pożytkiem dla kraju pracy zawodowej i społecznej, została odznaczona przez prezydenta Lecha Kaczyńskiego Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski^[4]. W 2010 otrzymała Krzyż Solidarności Walczącej^[5].

Ewa Kubasiewicz-Houée była jedną z osób, których wizerunek znalazł się w 2019 na muralu „Kobiety Wolności” na stacji PKM Strzyża w Gdańsku^[6].

Pochodzi z rodziny o tradycjach patriotycznych i niepodległościowych. Jej ojciec był więziony przez NKWD. Bracia: Ryszard i Andrzej byli zaangażowani w działalność antykomunistyczną. Ryszard zmarł na zawał serca we wrześniu 1980, Andrzej został zamordowany w czerwcu w 1988 roku przez Służbę Bezpieczeństwa. Syn Ewy Kubasiewicz Marek Czachor, z wykształcenia fizyk, także był działaczem Solidarności Walczącej.

• Bez prawa powrotu, Wrocław 2005, ISBN 83-918847-4-0.
• De l’Est à l’ouest: itineraire d’une femme engagée, Wroclaw 200, ISBN 978-2-9530576-0-7.
• Bretania Tajemnicza, W krainie Celtów i Templariuszy, Wrocław 2012, ISBN 978-83-935330-3-9.
• Przypomnij mi zapach chleba, Wrocław 2014, ISBN 978-83-64195-06-8.
• Miejsca święte, miejsca przeklęte. Tajemnice Południowej Francji, Wrocław 2014, ISBN 978-83-641-95-44-0.

Tłumaczenia

• José Bové, François Dufour, Świat nie jest towarem, Gdańsk, 2002, ISBN 83-86048-18-2.

• Nota biograficzna w Encyklopedii Solidarności. encysol.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-08-11)].

• Wykaz represji WSM Gdynia
• Wywiad z Ewą Kubasiewicz. sw.org.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-09-27)].
• Ewa Kubasiewicz-Houee – relacja biograficzna. Ośrodek KARTA