Falkirk – Wikipedia, wolna encyklopedia

Ten artykuł dotyczy miasta w Szkocji. Zobacz też: Falkirk – jednostka administracyjna w Szkocji.

Falkirk

An Eaglais Bhreac

Państwo	Wielka Brytania
Kraj	Szkocja
Council area	Falkirk
Populacja (2005) • liczba ludności	33 000[1]
Nr kierunkowy	01324
Położenie na mapie Wielkiej Brytanii Falkirk
Położenie na mapie Szkocji Falkirk
Położenie na mapie Falkirk Falkirk
55°59′56″N 3°47′06″W/55,998889 -3,785000
Multimedia w Wikimedia Commons
Informacje w Wikipodróżach
Strona internetowa

Falkirk (gael. An Eaglais Bhreac) – miasto w środkowej Szkocji, ośrodek administracyjny jednostki administracyjnej Falkirk, dawniej w hrabstwie Stirlingshire. Ok. 33 tys. mieszkańców, wraz z przyległymi miastami 97 tys. Nazwa Falkirk wywodzi się podobno od pierwszego wybudowanego w mieście kościoła o charakterystycznym wyglądzie – fawe + kirk czyli w szkockim nakrapiany kościół. Chodzi o rodzaj użytego piaskowca, który w odpowiednim oświetleniu wydaje się cętkowany. Kościół ten nie dotrwał do czasów współczesnych. Prawa miejskie otrzymał w roku 1600. W mieście znajdują się 2 stacje kolejowe: Falkirk High oraz Falkirk Grahamston.

Główną atrakcją hrabstwa jest Falkirk Wheel – winda dla statków, która umożliwia pokonanie 24-metrowej różnicy poziomów wody między kanałami Union i Forth and Clyde – będąca oryginalną konstrukcją inżynierską i dużą atrakcją turystyczną od zakończenia budowy w 2002 roku. W pobliżu windy znajdują się pozostałości Wału Antonina, a na północy miasta monumentalna rzeźba koni – The Kelpies.

W mieście rozwinął się przemysł chemiczny, materiałów budowlanych, odzieżowy, spożywczy, poligraficzny oraz hutniczy^[1].

Pod Falkirk rozegrały się dwie duże bitwy:

• pierwsza miała miejsce w 1298 roku i zakończyła się klęską wojsk Williama Wallace'a w starciu z armią króla Anglii Edwarda I Długonogiego^[1],
• drugą stoczono w roku 1746 – oddziały Jakobitów pokonały w niej siły angielskie^[1].