Feijoada – Wikipedia, wolna encyklopedia

Ten artykuł od 2024-08 zawiera treści, przy których brakuje odnośników do źródeł.

Należy dodać przypisy do treści niemających odnośników do źródeł. Dodanie listy źródeł bibliograficznych jest problematyczne, ponieważ nie wiadomo, które treści one uźródławiają.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu.
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Feijoada (od port. feijão; wym. [fejʒuˈadɐ]) – gulasz z najczęściej czarnej, rzadziej czerwonej lub brązowej fasoli.

Uważany za brazylijską potrawę narodową. Tzw. feijoada completa składa się z krewetek, fasoli oraz suszonego mięsa, wędzonych kiełbasek, ozorów, wieprzowych uszu i nóg, goździków, liści laurowych, pieprzu, czosnku i cebuli^[1]. Do tego serwowany jest ryż, farofa (prażona i zasmażana mąka z manioku), duszona couve mineira (albo – poza Brazylią, włoska lub pekińska kapusta) i plastry pomarańczy oraz pikantny sos z pieprzu (molho da pimenta)^{[potrzebny przypis]}.

Uboższa część społeczeństwa spożywa feijoadę jedynie z ryżem, fasolą i (jeśli dostępna) mocno soloną i suszoną wołowiną^{[potrzebny przypis]}.

Historycy uważają ją za brazylijską wersję gulaszu pochodzącego z południowych krajów europejskich, takich jak Francja (cassoulet), Portugalia, Hiszpania czy Włochy. Poprzednikami brazylijskiej feijoady są tradycyjne portugalskie dania z fasolą i wieprzowiną (cozidos), np. z regionów Estremadury i Trás-os-Montes. Najwcześniejsze drukowane wzmianki o tej potrawie pojawiły się w połowie XIX wieku i odnoszą się do menu z wyższej klasy restauracji miejskich^{[potrzebny przypis]}.