Felicjanki – Wikipedia, wolna encyklopedia

Felicjanki
Dewiza: Wszystko przez Serce Maryi na cześć Przenajświętszego Sakramentu
Pełna nazwa

Zgromadzenie Sióstr Świętego Feliksa z Kantalicjo Trzeciego Zakonu Regularnego Świętego Franciszka Serafickiego

Nazwa łacińska

Congregatio Sororum Sancti Felicis de Cantalice Tertii Ordinis Regularis Sancti Francisci Seraphici

Skrót zakonny

CSSF

Wyznanie

katolickie

Kościół

rzymskokatolicki

Założyciel

bł. Maria Angela Truszkowska

Data założenia

1855

Data zatwierdzenia

1899

Liczba członków

ok. 3000

Strona internetowa

Felicjanki – pełna nazwa Zgromadzenie Sióstr Świętego Feliksa z Kantalicjo Trzeciego Zakonu Regularnego Świętego Franciszka Serafickiego (łac. Congregatio Sororum Santci Felicis de Cantalice Tertii Ordinis Regularis Sancti Francisci Seraphici) — żeńskie zgromadzenie zakonne.

Zgromadzenie zakonne założone 21 listopada 1855 roku w Warszawie przez bł. Marię Angelę Truszkowską.

Reguła felicjanek wywodzi się z tercjarstwa franciszkańskiego. Ich franciszkańską duchowość charakteryzuje aspekt eklezjalny, eucharystyczny – kult Najświętszego Sakramentu, i maryjny – Niepokalanego Serca Maryi i nabożeństwo do Matki Bożej Częstochowskiej.

Główne cele zgromadzenia to praca wychowawcza z dziećmi i młodzieżą oraz opieka nad chorymi i ubogimi. Felicjanki zajmują się przede wszystkim religijnym i moralnym wpływem na społeczeństwo, działalnością wychowawczo-oświatową, charytatywną, opiekuńczo-społeczną, a także działalnością misyjną. W Polsce prowadzą szkoły i przedszkola, domy dla chorych kobiet i dla chorych dzieci, ośrodek socjoterapeutyczny, kuchnię dla studentów i jadłodajnię dla bezdomnych, zajmują się działalnością katechetyczną i misyjną.

Zakon jest obecny na terenie Polski, USA, Kanady, Brazylii, Włoch, Wielkiej Brytanii, Francji, Kenii, Ukrainy, Estonii i Rosji. W Polsce są 3 prowincje Sióstr Felicjanek: warszawska, krakowska, przemyska.

Prowincja przemyska

[edytuj | edytuj kod]

5 lipca 1910 roku zgromadzenie Felicjanek w Galicji zostało podzielone na dwie prowincje: krakowską i lwowską. 30 sierpnia 1910 roku została powołana prowincja lwowska pw. Matki Bożej Częstochowskiej, w której skład weszło 17 domów zakonnych w Galicji Wschodniej. Dom macierzysty znajdował się we Lwowie.

W latach 1945–1946 w wyniku zmian granic państwowych, siostry wyjechały do Polski. Następnie z terenu byłej prowincji lwowskiej, powstała prowincja przemyska[1].

Domy zakonne prowincji przemyskiej:[2]

Prowincja warszawska

[edytuj | edytuj kod]

4 października 1922 roku została utworzona prowincja warszawska, pw. Matki Bożej Królowej Polski[3] .

Domy zakonne prowincji warszawskiej:[4]

Prowincja krakowska

[edytuj | edytuj kod]
Domy zakonne prowincji krakowskiej:[6]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]