Feliks Kasprzak – Wikipedia, wolna encyklopedia
Feliks Kasprzak (ur. 19 listopada 1883 w Kwiatkowie, zm. 2 września 1972 w Ostrowie Wlkp.) – polski dziennikarz i działacz polityczny, członek Naczelnej Rady Ludowej w 1918 roku[1], członek Rady Związku Powiatów Rzeczypospolitej Polskiej w 1933 roku[2].
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Absolwent Królewskiego Gimnazjum w Ostrowie, studiował nauki techniczne i ekonomiczne w Gdańsku i Wrocławiu.
Od 1906 roku pracownik Gazety Ostrowskiej, później jej redaktor. W latach 1914–1919 redaktor naczelny Dziennika Berlińskiego. Współtwórca Polskiego Biura Prasowego w Berlinie. W 1918 roku delegat na Sejm Dzielnicowy w Poznaniu. Organizator propagandy podczas plebiscytów. Starosta kępiński, krotoszyński, gnieźnieński. Działacz konspiracji. Emerytowany w 1949. Pisywał później m.in. do Gazety Ostrowskiej i Południowej Wielkopolski.
Ordery i odznaczenia
[edytuj | edytuj kod]- Złoty Krzyż Zasługi (5 sierpnia 1929)[3]
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Dziennik Poznański, nr 281, rocznik 60, 7 grudnia 1918 roku, [b.n.s.].
- ↑ Leszek Śliwiński, Ogólnopolska reprezentacja powiatowych związków komunalnych w II Rzeczypospolitej, Częstochowa 2013, s. 254.
- ↑ M.P. z 1929 r. nr 181, poz. 443 „,za zasługi na polu wychowania fizycznego i przysposobienia wojskowego oraz na polu pracy społecznej”.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Antoni Gąsiorowski, Jerzy Topolski (red.): Wielkopolski Słownik Biograficzny. Warszawa-Poznań: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1981, s. 321-322. ISBN 83-01-02722-3.