Felloderma – Wikipedia, wolna encyklopedia

Felloderma, feloderma – warstwa komórek miękiszowych powstających wskutek odkładania się komórek fellogenu do wnętrza organu[1].

Warstwa fellodermy jest znacznie cieńsza niż fellem. Wynika to z częstszego różnicowania się pochodnych komórek merystemu (fellogenu) na komórki fellemu (korka)[1]. Zwykle grubość fellodermy to 4-6 komórek, są jednak rośliny, u których felloderma nie występuje[2]. Fellogen, felloderma i fellem razem tworzą perydermę (wtórną tkankę okrywającą). Komórki fellodermy są zazwyczaj żywe i stosunkowo nieliczne[3]. Felloderma ze względu na swój charakter może być uważana za miękisz kory pierwotnej. Od położonych głębiej komórek miękiszowych różni się jedynie pochodzeniem[2].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ a b Szweykowska Alicja, Szweykowski Jerzy: Botanika t.1 Morfologia. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2003, s. 138-139. ISBN 83-01-13953-6.
  2. ↑ a b Hejnowicz Z.: Anatomia i histogeneza roślin naczyniowych. Warszawa: PWN, 1980, s. 89-91. ISBN 83-01-00420-7.
  3. ↑ Malinowski Edmund: Anatomia roślin. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1973, s. 213-214.
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Felloderma&oldid=51728712”