Ferdynand Markiewicz – Wikipedia, wolna encyklopedia

Ferdynand Tadeusz Markiewicz
major piechoty major piechoty
Data i miejsce urodzenia

1 stycznia 1895
Stróże Wyżne

Data śmierci

1980

Przebieg służby
Lata służby

od 1914

Siły zbrojne

Armia Austro-Węgier
Wojsko Polskie
Ludowe Wojsko Polskie

Formacja

Legiony Polskie
Polska Siła Zbrojna

Jednostki

36 Pułk Piechoty

Stanowiska

II zastępca dowódcy pułku

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa
wojna polsko-ukraińska
wojna polsko-bolszewicka
II wojna światowa
kampania wrześniowa

Odznaczenia
Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari Krzyż Niepodległości Krzyż Walecznych (1920–1941, dwukrotnie) Złoty Krzyż Zasługi (II RP, nadany dwukrotnie) Srebrny Krzyż Zasługi (II RP) Medal Pamiątkowy Jubileuszowy 10 Rocznicy Wojny Niepodległościowej

Ferdynand Tadeusz Markiewicz (ur. 1 stycznia 1895 w Stróżach Wyżnych, zm. 1980) – major piechoty Wojska Polskiego, kawaler Orderu Virtuti Militari.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w Stróżach, w ówczesnym powiecie grybowskim Królestwa Galicji i Lodomerii, w rodzinie Ludwika, urzędnika kolejowego, i Marii ze Szpakowskich[1]. 15 września 1913 wstąpił do Związku Strzeleckiego w Nowym Sączu. W 1914 złożył maturę w c. k. Gimnazjum I Wyższym w Nowym Sączu[2] i rozpoczął studia prawnicze na Uniwersytecie Jagiellońskim, które po dwóch semestrach przerwał wybuch I wojny światowej. Od sierpnia do grudnia 1914 służył w 1 Pułku Piechoty Legionów, następnie w 5 Pułku Piechoty Legionów. W maju 1915 w bitwie pod Konarami został ciężko ranny. Od listopada 1916 do 15 czerwca 1917 był komendantem Powiatowego Urzędu Zaciągu w Hrubieszowie.

14 kwietnia 1919 został mianowany z dniem 1 kwietnia 1919 podporucznikiem w piechocie[3]. W listopadzie 1928 został przeniesiony z 7 Pułku Piechoty Legionów w Chełmie do Baonu Podchorążych Rezerwy Piechoty Nr 6A w Zaleszczykach na stanowisko dowódcy kompanii[4]. W lipcu 1929 został przeniesiony do Biura Personalnego Ministerstwa Spraw Wojskowych w Warszawie[5]. 17 grudnia 1931 został mianowany majorem ze starszeństwem z 1 stycznia 1932 i 47. lokatą w korpusie oficerów piechoty[6]. W kwietniu 1934 został przeniesiony do 36 Pułku Piechoty Legii Akademickiej w Warszawie na stanowisko dowódcy batalionu[7]. Później został przesunięty na stanowisko II zastępcy dowódcy pułku (kwatermistrza)[8]. W czasie kampanii wrześniowej 1939 w 1 Pułku Piechoty Obrony Pragi Markiewicz pełnił funkcję kwatermistrza, uczestniczył w obronie Warszawy[9]. Po kapitulacji obrony Warszawy, dostał się do niemieckiej niewoli. Przebywał w Stalagu IV B, Oflagu II B Arnswalde, od 15 maja 1942 do stycznia 1945 w Oflagu II D Gross-Born[10] oraz Stalagu X B Sandbostel, gdzie doczekał wyzwolenia 29 kwietnia 1945. W 1946 w Adelheide k. Bremy na wniosek komisji historycznej dla obozów jeńców wojennych gen. dyw. Tadeusza Piskora przygotował sprawozdanie z działalności wyszkoleniowej w oflagach II B Arnswalde i II D Gross-Born[9].

Po wojnie powrócił do Polski i wstąpił do Ludowego Wojska Polskiego. Zmarł w 1980[9].

Był mężem Stefanii z Boguckich (1895–1965)[11].

Ordery i odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

Publikacje

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Żołnierze Niepodległości ↓.
  2. Sprawozdanie 1914 ↓, s. 92.
  3. Dz. Rozk. Wojsk. Nr 45 z 26 kwietnia 1919 roku, poz. 1477.
  4. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 14 z 5 listopada 1928 roku, s. 340.
  5. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 11 z 6 lipca 1929 roku, s. 199.
  6. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 12 z 18 grudnia 1931 roku, s. 399.
  7. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 11 z 7 czerwca 1934 roku, s. 158.
  8. Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 591.
  9. a b c Bartosz Janczak (oprac.): Sprawozdanie mjr. Ferdynanda Markiewicza z pracy wyszkoleniowej w Oflagu II B Arnswalde i Oflagu II D Gross Born [dostęp 2022-09-22].
  10. Straty ↓, nr jeńca 49199.
  11. Cmentarz komunalny w Nowym Sączu - wyszukiwarka osób pochowanych [online], nowysacz.grobonet.com [dostęp 2022-09-22].
  12. M.P. z 1931 r. nr 179, poz. 260 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”.
  13. Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 40, tu dwukrotnie.
  14. Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 23, tu dwukrotnie.
  15. Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 23, tu trzykrotnie.
  16. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 31 z 16 września 1922 roku, s. 680, tu jako „kpr. Malkiewicz”.
  17. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 9 z 19 marca 1934 roku, s. 131, tu sprostowanie imienia i nazwiska.
  18. Zarządzenie o nadaniu Złotego Krzyża Zasługi (M.P. z 1934 r. nr 64, poz. 97); „za zasługi na polu organizacji i administracji wojska”.
  19. Zarządzenie o nadaniu Złotego Krzyża Zasługi (M.P. z 1939 r. nr 45, poz. 76); „za zasługi na polu pracy społecznej”.
  20. M.P. z 1928 r. nr 260, poz. 636 „w uznaniu zasług, położonych w poszczególnych działach pracy dla wojska”.
  21. Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 40.
  22. Dz. Pers. MSWojsk. Nr 12 z 6 sierpnia 1929 r., s. 241.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]