Fergus Mór mac Eirc – Wikipedia, wolna encyklopedia

Fergus I
	król Dalriady
Poprzednik	Loarn mac Eirc
Następca	Domangart I
	Dane biograficzne
Data śmierci	ok. 501
Dzieci	Domangart I

Fergus Mór mac Eirc (Gaelic Fergus Mòr Mac Earca) – król^[1] królestwa Dalriady (celtyckiej Szkocji), syn Erca panował w latach 500-501.

Według pochodzącej z przełomu XIV i XV wieku szkockiej kroniki Andrzeja z Wyntoun, Fergus był pierwszym Szkotem rządzącym Szkotami. Tam też wspomina się o Kamieniu ze Scone, który Fergus miał przywieźć z Irlandii. Jego następcą został syn Dúngal.

Rerum Scoticarum Historia autorstwa George'a Buchanana dodaje, iż Rzymianie pod wodzą Maximusa podbili całą Brytanię, a ojciec Fergusa, Eugenius poległ walcząc przeciw nim. Fergus był wychowywany na obczyźnie, w Skandynawii, by po okresie walk z Frankami, powrócić do Szkocji. Zginął w bitwie przeciwko Durstusowi, królowi Piktów.

Bibliografia

Dauvit Broun, "Dál Riata" in Michael Lynch (ed.), The Oxford Companion to Scottish History. Oxford UP, Oxford, 2001. ISBN 0-19-211696-7
Campbell, Ewan, "Were the Scots Irish ?" in Antiquity, 75 (2001), pp. 285–292.
Sally MS.M. Foster Sally MS.M., Picts, Gaels, and Scots: Early Historic Scotland., wyd. [New ed.], London: Batsford, 2004, ISBN 0-7134-8874-3, OCLC 56453769 .

Zobacz też

Lista królów Dalriady

Przypisy

↑ Praca zbiorowa pod redakcją naukową Macieja Salamona, 2005, Wielka Historia Świata Tom 4 Kształtowanie średniowiecza, Oficyna Wydawnicza FOGRA, ss. 78, ISBN 83-85719-85-7.

[1] Praca zbiorowa pod redakcją naukową Macieja Salamona, 2005, Wielka Historia Świata Tom 4 Kształtowanie średniowiecza, Oficyna Wydawnicza FOGRA, ss. 78, ISBN 83-85719-85-7.

[1]