Finał Pucharu Polski w piłce nożnej 1972 – Wikipedia, wolna encyklopedia
| |||
Dyscyplina | |||
---|---|---|---|
Turniej | |||
| |||
| |||
Obiekt | |||
Data | |||
Sędzia |
Finał Pucharu Polski w piłce nożnej 1972 – mecz piłkarski kończący rozgrywki Pucharu Polski 1971/1972 oraz mający na celu wyłonienie triumfatora tych rozgrywek, który został rozegrany 4 czerwca 1972 roku na Stadionie ŁKS-u Łódź w Łodzi, pomiędzy Legią Warszawa a Górnikiem Zabrze. Trofeum po raz 6. wywalczył Górnik Zabrze, a ponieważ zdobyła w sezonie 1971/1972 również mistrzostwo Polski, Legia Warszawa uzyskała tym samym prawo gry w Pucharze Zdobywców Pucharów 1972/1973.
Droga do finału
[edytuj | edytuj kod]Legia Warszawa | Runda | Górnik Zabrze | ||||
---|---|---|---|---|---|---|
Data | Przeciwnik | Wynik | Data | Przeciwnik | Wynik | |
24.09.1971 | Gwardia Olsztyn | 2:0 | 1/16 finału | 20.10.1971 | Naprzód Rydułtowy | 0:0 k. 4:3 |
30.10.1971 | Stal Mielec | 5:2 | 1/8 finału | 31.10.1971 | ROW Rybnik | 4:0 |
12.03.1972 | Śląsk Wrocław | 1:0 | Ćwierćfinał | 12.03.1972 | Stal Rzeszów | 2:0 |
18.03.1972 | Śląsk Wrocław | 2:1 | 18.03.1972 | Stal Rzeszów | 3:0 | |
01.04.1972 | Raków Częstochowa | 3:0 | Półfinał | 29.03.1972 | Ruch Chorzów | 3:1 |
03.04.1972 | Raków Częstochowa | 2:0 | 01.04.1972 | Ruch Chorzów | 3:0 |
Tło
[edytuj | edytuj kod]W finale rozgrywek zmierzyli się ze sobą czołowe drużyny I ligi 1971/1972: Górnik Zabrze i Legia Warszawa i Polonia Bytom.
Mecz
[edytuj | edytuj kod]Przebieg meczu
[edytuj | edytuj kod]Mecz odbył się 4 czerwca 1972 roku na Stadionie ŁKS-u Łódź w Łodzi. Sędzia głównym spotkania był Mieczysław Świstek. Mecz na trybunach obejrzało 30 000 widzów, a wśród nich sekretarz Komitetu Łódzkiego PZPR, Bolesław Koperski[1]. Wynik meczu został otwarty już w 3. minucie, kiedy po dobitce strzału zawodnika drużyny Wojskowych, Władysława Stachurskiego, Robert Gadocha skierował piłkę do siatki[2]. W 26. minucie po ograniu zawodników drużyny Wojskowych wynik na 1:1 wyrównał Włodzimierz Lubański[3], jednak już w 28. minucie drużyna Wojskowych ponownie wyszła na prowadzenie 2:1 po tym, jak Robert Gadocha strzelił w słupek, od którego piłka odbita rykoszetem wpadła do siatki[3].
W 31. minucie Włodzimierz Lubański zmierzał na pole karne i miał przed sobą tylko bramkarza drużyny Wojskowych, Piotra Mowlika, jednak Feliks Niedziółka nagle złapał go prosto w dół i zaczęła się ostra walka o piłkę, która została przerwana przez sędziego[3].
W 64. minucie Włodzimierz Lubański po ograniu obrońców drużyny Wojskowych wyrównał wynik na 2:2[3]. W 80. minucie po strzale Jana Banasia sędzia podytkował rzut rożny dla Górnika Zabrze, po czym Włodzimierz Lubański spektakularny sposób wyprowadził swój klub na prowadzenie w tym meczu 3:2, a w 81. minucie niepilnowany Zygfryd Szołtysik po indywidualnym rajdzie podwyższył wynik na 4:2, a w 87. minucie po pięknym strzale z rzutu wolnego wynik meczu na 5:2 ustalił Włodzimierz Lubański[3].
Szczegóły meczu
[edytuj | edytuj kod]4 czerwca 1972 15:30 | Legia Warszawa | 2:5 2:1 | Górnik Zabrze | Stadion ŁKS-u Łódź, Łódź Widzów: 30 000 Sędzia: Mieczysław Świstek (Rzeszów) |
|
|
Puchar Polski w piłce nożnej 1971/1972 Zwycięzcy |
---|
Górnik Zabrze 6. Tytuł |
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Finał Pucharu Polski w piłce nożnej 1972 w bazie Legia.Net