Fletówka żółtobrzucha – Wikipedia, wolna encyklopedia

Fletówka żółtobrzucha
Pachycephala pectoralis[1]
(Latham, 1801)
Ilustracja
Samiec (Tasmania)
Ilustracja
Samica (wschodnia Australia)
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ptaki

Podgromada

Neornithes

Infragromada

ptaki neognatyczne

Rząd

wróblowe

Podrząd

śpiewające

Rodzina

fletówki

Rodzaj

Pachycephala

Gatunek

fletówka żółtobrzucha

Synonimy
  • M[uscicapa] pectoralis Latham, 1801[2]
Podgatunki
  • P. p. pectoralis (Latham, 1801)
  • P. p. xanthoprocta Gould, 1838
  • P. p. contempta Hartert, 1898
  • P. p. youngi Mathews, 1912
  • P. p. glaucura Gould, 1845
  • P. p. fuliginosa Vigors & Horsfield, 1827
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[3]

Fletówka żółtobrzucha[4] (Pachycephala pectoralis) – gatunek małego ptaka z rodziny fletówek (Pachycephalidae), zamieszkujący tereny wschodniej i południowej Australii, Tasmanii i sąsiednich wysp.

Podgatunki i zasięg występowania

[edytuj | edytuj kod]

Dawniej wyróżniano ponad 70 podgatunków P. pectoralis[2], lecz większość wyodrębniono do osobnych gatunków. Autorzy wydanego w 2007 roku XII tomu Handbook of the Birds of the World wyróżniali 59 gatunków[2]. Międzynarodowy Komitet Ornitologiczny (IOC) wyróżnia obecnie jedynie sześć podgatunków P. pectoralis[5]:

  • fletówka żółtobrzucha[4] (P. pectoralis pectoralis) – wschodnia Australia
  • fletówka wyspowa[4] (P. pectoralis xanthoprocta) – wyspa Norfolk
  • P. pectoralis contempta – wyspa Lord Howe
  • P. pectoralis youngi – południowo-wschodnia Australia
  • P. pectoralis glaucuraTasmania i wyspy w Cieśninie Bassa
  • P. pectoralis fuliginosa – południowo-środkowa Australia

Morfologia

[edytuj | edytuj kod]

Samce mają zazwyczaj żółte podbrzusze, oliwkowo-zielone skrzydła i grzbiet oraz czarną głowę z żółtym lub białym (zależnie od podgatunku) podgardlem. Samice są ubarwione dużo skromniej, brązowo i beżowo. Obie płci mają czerwonobrązowe oczy. Ptaki poszczególnych podgatunków różnią się ubarwieniem i kształtem dzioba.

Ekologia i zachowanie

[edytuj | edytuj kod]

Zazwyczaj przebywają w lasach. Odżywiają się jagodami, owadami, pająkami i innymi małymi stawonogami. Owady chwytają przeważnie na liściach akacji australijskiej i eukaliptusa. Samice żerują zwykle nisko na drzewach, samce – wysoko. Samce charakteryzują się bogatym śpiewem.

Status

[edytuj | edytuj kod]

Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody (IUCN) uznaje fletówkę żółtobrzuchą za gatunek najmniejszej troski (LC, Least Concern), stosuje jednak starsze – dużo szersze ujęcie systematyczne, w którym do P. pectoralis zalicza 31 podgatunków zamieszkujących także Nową Gwineę, Indonezję, Archipelag Bismarcka czy Vanuatu. Trend liczebności populacji uznawany jest za stabilny[3].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Pachycephala pectoralis, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. a b c Golden Whistler (Pachycephala pectoralis). IBC: The Internet Bird Collection. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-04-13)]. (ang.).
  3. a b Pachycephala pectoralis, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
  4. a b c Systematyka i nazwy polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Rodzina: Pachycephalidae Swainson, 1831 - fletówki - Whistlers (wersja: 2020-09-20). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2020-12-27].
  5. F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): Whistlers, whiteheads, sittellas, Ploughbill, Australo-Papuan bellbirds. IOC World Bird List (v10.2). [dostęp 2020-12-27]. (ang.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]