French
DeutschFokker T.VIII – Wikipedia, wolna encyklopedia
 | |
| Dane podstawowe | |
| Państwo | |
|---|---|
| Producent | |
| Typ | |
| Konstrukcja | średniopłat o konstrukcji mieszanej, podwozie – pływakowe, stałe |
| Załoga | 3 |
| Historia | |
| Data oblotu | |
| Lata produkcji | |
| Liczba egz. | 36 |
| Dane techniczne | |
| Napęd | 2 silniki gwiazdowe, 9-cylindrowe Wright R-975-E3 Whirlwind (T.VIII-W/G) |
| Moc | 450 KM (340 kW) (T.VIII-W/G) |
| Wymiary | |
| Rozpiętość | 18,00 m (T.VIII-W/G) |
| Długość | 13,00 m (T.VIII-W/G) |
| Wysokość | 5,00 m (T.VIII-W/G) |
| Powierzchnia nośna | 44,00 m² (T.VIII-W/G) |
| Masa | |
| Własna | 3096 kg (T.VIII-W/G) |
| Startowa | 5000 kg (T.VIII-W/G) |
| Osiągi | |
| Prędkość maks. | 285 km/h (T.VIII-W/G) |
| Prędkość przelotowa | 220 km/h (T.VIII-W/G) |
| Pułap | 6800 m (T.VIII-W/G) |
| Zasięg | 2100 km (T.VIII-W/G) |
| Dane operacyjne | |
| Uzbrojenie | |
| 3 karabiny maszynowe FN Browning kal. 7,9 mm 1 torpeda lub 600 kg bomb | |
| Użytkownicy | |
 Finlandia,  Holandia,  III Rzesza | |
Fokker T.VIII-W – holenderski wodnosamolot zwiadowczy i torpedowy z okresu II wojny światowej.
Historia
[edytuj | edytuj kod]
W 1937 roku na zamówienie holenderskiego lotnictwa marynarki w wytwórni Fokker opracowano nowoczesny wodnosamolot, który otrzymał oznaczenie Fokker T.VIII-W. Jego oblot nastąpił w 1938 i zaraz też przystąpiono do jego produkcji seryjnej, przy czym z uwagi na to, że miał konstrukcję mieszaną, otrzymał on oznaczenie T.VIII-W/G. Pierwsze samoloty ukończono w 1939.
Opracowano także wersję T.VIII-W/M o konstrukcji całkowicie metalowej. Samolotem tym zainteresowała się także Finlandia, która zamówiła wersję o większych rozmiarach i mocniejszych silnikach, która otrzymała oznaczenie T.VIII-W/C.
Po zajęciu Holandii przez Niemców, dokończono produkcję rozpoczętych już samolotów. Łącznie w latach 1938–1940 zbudowano 36 samolotów Fokker T.VIII-W wszystkich wersji.
Użycie
[edytuj | edytuj kod]
Wodnosamolot T.VIII-W został w 1939 roku wprowadzony do lotnictwa morskiego Holandii, a jeden z nich został zestrzelony 13 września 1939 przez niemiecki samolot Dornier Do 18, pomimo że Holandia była wtedy krajem neutralnym. W momencie ataku Niemiec na Holandię w 1940 roku samoloty wzięły udział w walkach, a następnie zostały ewakuowane do Francji i Wielkiej Brytanii.
Z 8 samolotów T.VIII-W ewakuowanych do Wielkiej Brytanii w 1940 utworzono holenderski 320 Dywizjon RAF, który wziął udział w walkach nad Morzem Północnym. Wodnosamoloty T.VIII-W stanowiły wyposażenie tego dywizjonu od czerwca do października 1940 roku.
Samoloty przejęte przez Niemców oraz budowę, których ukończono, użyto w Luftwaffe do zwiadu, zwalczania celów morskich i ratownictwa nad Morzem Północnym i Śródziemnym.
Tylko 2 samoloty Fokker T.VIII-W zostały dostarczone do Finlandii, gdzie użyto ich do patrolowania Morza Bałtyckiego.
Opis konstrukcji
[edytuj | edytuj kod]Wodnosamolot Fokker T.VIII-W był średniopłatem o konstrukcji mieszanej lub metalowej. W wersji mieszanej środkowa część kadłuba miała konstrukcję drewnianą, a tylna kratownicową. Kabina trzyosobowej załogi, znajdowała się w oszklonej kabinie w przedniej części kadłuba. Usterzenie klasyczne. Podwozie składało się z dwóch całkowicie metalowych, jednoredanowych pływaków.
Napęd samolotu stanowiły w 2 silniki gwiazdowe z osłonami w postaci pierścieni NACA.
Uzbrojenie obronne samolotu stanowiły 3 karabiny maszynowe FN Browning kal. 7,9 mm. Samolot mógł zabrać jedną torpedę lub 600 kg bomb w komorze bombowej w kadłubie.