François Blondel (architekt) – Wikipedia, wolna encyklopedia

François Blondel

Data i miejsce urodzenia	1618 Ribemont
Data i miejsce śmierci	21 stycznia 1686 Paryż
Narodowość	francuska
Alma mater	Collège de France
Uczelnia	Académie Royale d'Architecture
Praca
Styl	barok
Budynki	brama św. Dionizego w Paryżu
Multimedia w Wikimedia Commons

François Blondel, właśc. Nicolas-François Blondel (ochrz. 15 czerwca 1618 w Ribemont, zm. 21 stycznia 1686 w Paryżu)^[1] – francuski architekt i teoretyk architektury. Jako estetyk nawiązywał do twórczości Witruwiusza, a także Vingoli, Andrei Palladiana i Vincenza Scamozziego. Jego prace wpłynęły na styl klasycystyczny w architekturze francuskiej.

Studiował matematykę w Collège de France oraz Académie des Sciences, po czym w latach 1652–55 odbył podróż po Europie. Od 1657 do 1659 brał udział w kilku misjach dyplomatycznych. W 1665 otrzymał tytuł inżyniera królewskiego, w 1671 objął zaś stanowisko dyrektora Académie Royale d'Architecture.

W latach 1672–73 w Paryżu zostały wzniesione trzy bramy wg jego projektów: św. Bernarda, św. Antoniego oraz św. Dionizego

• 1673: Résolution des quatre principaux problèmes d'architecture
• 1675–83: Cours d'architecture enseigné dans l'Académie royale

Bramy paryskie projektu Blondela

brama św. Bernarda na rycinie Pérellego z końca XVII w.

brama św. Antoniego na rysunku Lallemanda z 1778

brama św. Dionizego podczas rewolucji lipcowej na obrazie Lecomta z 1830

Sławomir Żurawski (red.): Barok. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2008, s. 49, seria: Epoki Literackie. ISBN 978-83-01-15504-9.