Franciszek Słomkowski – Wikipedia, wolna encyklopedia
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Pochodzenie | |
Data i miejsce śmierci | |
Instrumenty | |
Gatunki | |
Zawód |
Franciszek Słomkowski (ur. 1849, zm. 14 grudnia 1924 we Lwowie[1]) – polski dyrygent, skrzypek i pedagog.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Pochodził z Galicji[1]. Studiował u Karola Mikulego w konserwatorium Galicyjskiego Towarzystwa Muzycznego we Lwowie, a później w Lipsku i Wiedniu[1]. W 1870 roku objął posadę skrzypka, a następnie koncertmistrza we lwowskim Teatrze Miejskim[1]. Od 1872 roku uczył gry na fortepianie oraz harmonii i kontrapunktu w konserwatorium lwowskim, pracował też w szkole dramatycznej przy teatrze lwowskim[1]. Występował jako skrzypek i altowiolista[1].
Przez ponad 40 lat prowadził zespół operetkowy w teatrze lwowskim, przygotowując wiele premier dzieł z repertuaru światowego, m.in. Jacques’a Offenbacha, Johanna Straussa, Franza Lehára, Franza von Suppégo, Charles’a Lecocqa i Imre Kálmána[1]. Dyrygował również przedstawieniami operowymi[1]. Gościnnie występował w Krakowie i Warszawie[1]. Zasiadał w jury konkursów chóralnych[1]. Komponował muzykę do sztuk teatralnych, m.in. Cyrano de Bergerac Edmonda Rostanda i Fausta Johanna Wolfganga von Goethego[1].
Został pochowany na Cmentarzu Łyczkowskim we Lwowie[1]. Opracował Podręcznik do nauki harmonii, który pozostał w rękopisie[1].