Franciszek Strzałko – Wikipedia, wolna encyklopedia

Franciszek Strzałko
podporucznik podporucznik
Data i miejsce urodzenia

13 września 1904
Żywotówka

Data i miejsce śmierci

6 listopada 1993
Londyn

Przebieg służby
Siły zbrojne

Wojsko Polskie
Polskie Siły Zbrojne

Jednostki

30 Pułk Artylerii Lekkiej

Główne wojny i bitwy

II wojna światowa
(kampania wrześniowa

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi Krzyż Pamiątkowy Monte Cassino Krzyż Wojenny 1939–1945 (Francja)
Tablica w mauzoleum Strzałków i Libickich w Radzewicach

Franciszek Strzałko (ur. 13 września 1904[1] w Żywotówce, zm. 6 listopada 1993 w Londynie) – polski historyk sztuki i żołnierz.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

W 1927 ukończył studia w Szkole Nauk Politycznych, a rok później na Wydziale Prawa Uniwersytetu Jagiellońskiego, a następnie rozpoczął naukę na Wydziale Filozoficznym, który ukończył w 1936. Pozostał na uczelni w charakterze pracownika naukowego początkowo na stanowisku asystenta, a następnie starszego asystenta w Katedrze Historii Sztuki. W tym okresie prowadził prace badawcze dotyczące architektury sakralnej w południowej Polsce[2].

Na stopień podporucznika został mianowany ze starszeństwem z 1 stycznia 1932 i 556. lokatą w korpusie oficerów rezerwy artylerii[3]. W 1934 posiadał przydział w rezerwie do 30 Pułku Artylerii Lekkiej w Brześciu nad Bugiem[4].

Walczył w kampanii wrześniowej 1939, kampanii francuskiej 1940 i kampanii włoskiej 1944-1945 w szeregach 2 Korpusu Polskiego.

Jako historyk sztuki zainteresowany w dużej mierze architekturą drewnianą, przebywając na emigracji był członkiem korespondentem zamiejscowym Polskiego Towarzystwa Naukowego na Obczyźnie[2]. Pochowany w mauzoleum Strzałków i Libickich w Radzewicach pod Mosiną[5].

Ordery i odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]