Frank Capp – Wikipedia, wolna encyklopedia

Frank Capp
Imię i nazwisko	Frank Cappuccio
Data i miejsce urodzenia	20 sierpnia 1931 ; Worcester
Data i miejsce śmierci	12 września 2017 ; Los Angeles
Instrumenty	perkusja, instrumenty perkusyjne, wibrafon
Gatunki	jazz (swing, bebop)
Zawód	muzyk, aranżer, lider zespołów
Aktywność	od 1950
Powiązania	Stan Kenton, Capp-Pierce Juggernaut

Frank Capp (ur. 20 sierpnia 1931 w Worcester, zm. 12 września 2017 w Los Angeles^[1]) – amerykański perkusista jazzowy.

Życiorys

Uczęszczał do Berklee College of Music w Bostonie. W 1952 zastąpił Shelly'ego Manne'a w orkiestrze Stana Kentona. Potem grał w zespole Neala Heftiego. Utworzył też niewielki zespół składający się z kilku muzyków, wraz z którymi akompaniował w trasach koncertowych takim wokalistom jak Ella Fitzgerald, Tony Bennett czy Peggy Lee. Jako perkusista współpracował z orkiestrami prowadzonymi przez Billy'ego Maya i Harry'ego Jamesa.

Niemal dwie dekady (w latach 50. i 60. XX w.) zajmował się również nagrywaniem muzyki dla potrzeb filmu i telewizji.

W 1975 wraz z pianistą Natem Pierce'em utworzył i prowadził popularny big-band nazwany Capp-Pierce Juggernaut, dla którego wzorem było brzmienie orkiestry Counta Basiego.

Przypisy

↑ Frank Capp. moderndrummer.com. [dostęp 2017-12-14]. (ang.).

Bibliografia

Frank Capp w AllMusic
Dionizy Piątkowski Jazz. Encyklopedia muzyki popularnej OW "Atena" 2005, Frank Capp s. 157 ISBN 83-87422-05-3
Bielefelder Katalog 1988 & 2002
Richard Cook & Brian Morton: "The Penguin Guide to Jazz on CD", Penguin, Londyn 2002, wyd. VI ISBN 0-14-017949-6

[1] Frank Capp. moderndrummer.com. [dostęp 2017-12-14]. (ang.).

[1]