Frank Johnston – Wikipedia, wolna encyklopedia

Frank Johnston
Ilustracja
Frank Johnston w 1930
Imię i nazwisko

Francis Hans Johnston

Data i miejsce urodzenia

19 czerwca 1888
Toronto, Ontario

Data i miejsce śmierci

9 lipca 1949
Toronto, Ontario

Dziedzina sztuki

malarstwo

Muzeum artysty

National Gallery of Canada, Kanadyjskie Muzeum Wojny, McMichael Canadian Art Collection

Francis Hans Johnston, znany jako Frank Johnston, po 1927 także jako Franz Johnston (ur. 19 czerwca 1888, Toronto, Ontario, zm. 9 lipca 1949[a], tamże) – kanadyjski malarz-pejzażysta, członek założyciel Grupy Siedmiu. Był jedynym członkiem tego ugrupowania bez formalnego członkostwa[1].

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

W 1904 Frank Johnston rozpoczął praktykę jako projektant jubilerski w firmie Ryrie Bros. w Toronto[2]. Później uczęszczał na wieczorowe zajęcia artystyczne w Toronto's Central Technical School pod kierunkiem Gustava Hahna, a następnie na Central Ontario School of Art pod kierunkiem Williama Cruikshanka i G.A. Reida[3]. W 1908 rozpoczął pracę jako artysta reklamowy w firmie Grip Ltd. Nawiązał współpracę z J.E.H. MacDonaldem i Tomem Thomsonem, a później również z Arthurem Lismerem i Franklinem Carmichaelem, przyszłymi założycielami Grupy Siedmiu. Johnston był również członkiem Art Letters Club, ugrupowania skupiającego ok. stu osób, które regularnie spotykały się, aby dyskutować na temat różnych rodzajów sztuki: literatury, architektury, malarstwa, muzyki, rzeźby, fotografii i aktorstwa. Na forum klubu Johnston spotkał kolejnego przyszłego członka Grupy Siedmiu, Lawren Harrisa i zaprzyjaźnił się z nim. W 1910 wyjechał do Stanów Zjednoczonych, aby studiować sztukę na Pennsylvania Academy of Fine Arts. W tym czasie pracował w Filadelfii i w Nowym Jorku jako projektant reklamowy[4]. W 1915 powrócił do Toronto[3]. Zaczął malować pejzaże.

Samolot roztrzaskany o hangar, 1918, akwarela, Kanadyjskie Muzeum Wojny

W tym celu wyprawiał się w okolice Algonquin Provincial Park i Jeziora Górnego. Johnston malował temperą, czym różnił się od pozostałych członków Grupy Siedmiu. W 1918, pod koniec wojny, namalował w ramach cyklu Canadian War Memorials (Kanadyjskich Pomników Wojennych) szkolenia pilotów w Beamsville (Ontario); obrazy te miały upamiętnić udział Kanady w I wojnie światowej. W 1919 miał wystawę ponad sześćdziesięciu swoich prac – więcej niż jakikolwiek inny artysta w tym czasie. Wziął udział tylko w jednej wspólnej wystawie Grupy Siedmiu (w maju 1920)[4]. Kilka miesięcy później miał własną wystawę w T. Eaton Company Galleries, na której zaprezentował ponad dwieście obrazów[1]. Powodem, dla którego Johnston uczestniczył tylko w jednej wystawie Grupy Siedmiu były różnice pomiędzy nim a pozostałymi członkami grupy, jeśli chodzi o ideologię i technikę; poza tym być może obawiał się, że nieprzychylne przyjęcie wystawy przez publiczność może niekorzystnie wpłynąć na sprzedaż jego własnych obrazów[3].

Na początku 1920 rozpoczął pracę w Ontario College of Art, a pod koniec 1921 wyjechał z Toronto do pracy w Winnipeg School of Art w Winnipeg[4]. W latach 1922–1924 był dyrektorem uczelni[3]. W Winnipeg miał największą wystawę, jaką kiedykolwiek zdobyto w tym mieście. Powoli oddalał się od Grupy Siedmiu, a 1924 ogłosił swoją oficjalną rezygnację podając jako powód chęć pójścia własną drogą, jeśli chodzi o wystawy[1]. W 1927 zmienił nazwisko na Franz Johnston[4]. Zaczął pracować dla galerii sztuki w domach towarowych. Jego obrazy straciły jednak wcześniejszą witalność i stały się bardziej dekoracyjne[1]. W latach 1927–1929 uczył w Ontario College of Art[3].

W 1939 Johnston został zaproszony do Eldorado nad Wielkim Jeziorem Niedźwiedzim (Terytoria Północno-Zachodnie), gdzie spędził sześć miesięcy szkicując zarówno pejzaże jak i sceny z życia codziennego miejscowej ludności tubylczej. Po powrocie osiadł w Wyebridge, w Ontario, zamieniając siedzibę gminy na swój dom i atelier. Podróżował regularnie w celach malarskich do północnego Ontario. Jego ostatni wypad miał miejsce w 1946; celem były okolice Nipigon. Podczas swych ostatnich sezonów letnich Johnston malował sielskie sceny z Quebecu (Baie-Saint-Paul, wioski z okolic Québecu) i doliny rzeki Ottawy[2].

Zmarł w 1949. Został pochowany na małym cmentarzu na terenie galerii McMichael Canadian Art Collection[5].

  1. Podawana jest też data 10 lipca (National Gallery of Canada).

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d e Joan Murray w: The Canadian Encyclopedia: Francis Hans Johnston. [dostęp 2012-03-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-06-22)]. (ang.).
  2. a b c d Brandi Leigh w: The Art History Archive – Canadian Art: Frank Johnston. [dostęp 2012-03-22]. (ang.).
  3. McMichael Canadian Art Collection: Frank Johnston (1888 – 1949). [dostęp 2012-03-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-12-12)]. (ang.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]
  • The Art History Archive: Frank Johnston. www.arthistoryarchive.com. [dostęp 2012-03-22]. (ang.).
  • Museum Syndicate: Frank Johnston. www.museumsyndicate.com. [dostęp 2012-03-22]. (ang.).
  • McMichael Canadian Art Collection: Frank Johnston (1888 – 1949). www.mcmichael.com/. [dostęp 2012-03-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-12-12)]. (ang.).