Frank Lebœuf – Wikipedia, wolna encyklopedia

Frank Lebœuf

Data i miejsce urodzenia	22 stycznia 1968 Marsylia
Wzrost	183 cm
Pozycja	obrońca
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole 1984–1986 Sporting Toulon B 1986 Hyères FC 14 (3) 1987–1988 CS Meaux 39 (3) 1988–1990 Stade Lavallois 69 (11) 1990–1996 RC Strasbourg 189 (48) 1996–2001 Chelsea 144 (17) 2001–2003 Olympique Marsylia 51 (5) 2003–2004 Al-Sadd 17 (6) 2004–2005 Al Wakrah
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole 1995–2002  Francja 50 (4)
↑ Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
Dorobek medalowy
Puchar Konfederacji złoto Japonia i Korea 2001
Odznaczenia
Multimedia w Wikimedia Commons

Frank Lebœuf (ur. 22 stycznia 1968 w Marsylii) – francuski piłkarz, reprezentant kraju, mistrz świata z 1998 i mistrz Europy z 2000 roku. Kawaler Legii Honorowej^[1].

Początkowo zawodnik klubów francuskich. W tamtejszej ekstraklasie zadebiutował w sezonie 1988/1989 w barwach Stade Lavallois. W 1990 roku został piłkarzem Strasbourga. Przez następnych sześć lat był jego podstawowym graczem^[2]. W 1996 przeszedł do Chelsea. Po raz pierwszy w jej barwach zagrał 18 sierpnia w zremisowanym 0:0 spotkaniu z Southampton, natomiast pierwszego gola strzelił 24 sierpnia w wygranym 2:0 meczu z Coventry City^[3].

Wraz z Chelsea dwukrotnie wywalczył puchar kraju (1997, 2000), raz zdobył Puchar Ligi Angielskiej (1998) oraz raz sięgnął po Tarczę Wspólnoty (2000). Ponadto w 1998 roku wywalczył Puchar Zdobywców Pucharów – w wygranym 1:0 finałowym meczu z niemieckim VfB Stuttgart zagrał przez pełne 90 minut^[4]. Również w 1998 zdobył Superpuchar Europy – w spotkaniu z Realem Madryt wystąpił w podstawowym składzie^[5]. Łącznie w barwach Chelsea rozegrał 204 mecze i strzelił 24 gole^[6].

W 2001 roku został zawodnikiem Olympique Marsylia, w którym regularnie występował przez następne dwa lata. Później był piłkarzem Al-Sadd, z którym w 2004 został mistrzem Kataru. Karierę piłkarską zakończył w Al Wakrah w 2005 roku^[2].

W reprezentacji Francji zadebiutował 22 lipca 1995 w towarzyskim meczu z Norwegią, w którym w drugiej połowie zmienił Paula Le Guena^[7]. Swoje pierwsze gole strzelił 6 września w spotkaniu z Azerbejdżanem – zdobył dwie bramki, przyczyniając się do zwycięstwa 2:0^[8]. W 1996 roku został powołany na mistrzostwa Europy w Anglii. Francuzi dotarli w nich do półfinału, a Lebœuf był rezerwowym – nie zagrał w żadnym pojedynku^[9].

W 1998 roku uczestniczył w mistrzostwach świata we Francji – zagrał w trzech meczach: grupowym z Danią, półfinałowym z Chorwacją oraz wygranym 3:0 finale z Brazylią (pełne 90 minut)^[10]. W 2000 roku wraz z reprezentacją wystąpił w mistrzostwach Europy w Belgii i Holandii. W turnieju tym był rezerwowym, zagrał w jednym meczu – grupowym z Holandią, zaś Francuzi wywalczyli tytuł mistrzów kontynentu^[11].

W 2001 roku wziął udział w Pucharze Konfederacji – wystąpił w trzech meczach, m.in. w wygranym 1:0 spotkaniu finałowym z Japonią^[10]. Rok później zagrał w dwóch pojedynkach mistrzostw świata w Korei i Japonii, zaś Francuzi nie wywalczyli awansu do fazy pucharowej^[10]. Mecz z Urugwajem podczas azjatyckiego turnieju był jego ostatnim występem w barwach narodowych^[12].

• 2001: Sztuka wyboru^[13]

• Frank Lebœuf w bazie Soccerbase (ang.)
• Profil w bazie LFP.fr (fr.)
• Profil w bazie FootballDatabase.eu (ang.)