František Křižík – Wikipedia, wolna encyklopedia

Ten artykuł od 2018-12 wymaga zweryfikowania podanych informacji.

Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych.
Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

František Křižík (ur. 8 lipca 1847 w Plánicy^[1], zm. 22 stycznia 1941 w Stádlcu koło Taboru) – czeski wynalazca, inżynier elektryk i przemysłowiec.

Pochodził z biednej rodziny – jego ojciec był szewcem. Szkołę średnią ukończył w Pradze, ale brak pieniędzy uniemożliwił mu zdanie matury. Pomimo to został przyjęty na politechnikę w Pradze. W roku 1878 opracował system sygnalizacji kolejowej. W roku 1881 wynalazł w Pilźnie nowy typ lampy łukowej^[2], którą opatentował przed Wernerem von Siemensem i produkował w swojej fabryce w Pilźnie, a od roku 1884 w Karlínie. W 1888 wybudował na Žižkovie pierwszą elektrownię w Czechach, a następnie kilka kolejnych.

W roku 1891 wybudował na potrzeby Wystawy Jubileuszowej linię tramwaju elektrycznego, a teren wystawy oświetlały jego lampy.

W roku 1903 wybudował pierwszą elektryczną linię kolejową z miasta Bechyně do Taboru.

• (5719) Krizik