Friedrich Wilhelm von Loebell – Wikipedia, wolna encyklopedia

Friedrich Wilhelm von Loebell

Data urodzenia	17 września 1855
Data śmierci	21 listopada 1931
nadprezydent Brandenburgii
Okres	od 1909 do 1910
Poprzednik	August Clemens Bodo Paul Wilhelm von Trott zu Solz
Następca	Alfred von Conrad
nadprezydent Brandenburgii
Okres	od 1917 do 1919
Poprzednik	Rudolf Wilhelm von der Schulenburg
Następca	Adolf Maier
Multimedia w Wikimedia Commons

Informacje w projektach siostrzanych

Teksty źródłowe w Wikiźródłach

Friedrich Wilhelm von Loebell (ur. 17 września 1855 w Kloster Lehnin, zm. 21 listopada 1931 w Brandenburgu) – pruski polityk.

Z wykształcenia prawnik. W latach 1884–1889 był landratem powiatu Neuhaus (Oste) (obecnie powiat Cuxhaven), następnie 1889-1900 landratem powiatu Westhavelland. W roku 1900 rozpoczął pracę w administracji prowincji Brandenburgia. W latach 1898–1900 był posłem konserwatywnym w Reichstagu, a w latach 1901–1904 posłem pruskiego Landtagu. W 1904 rozpoczął pracę w kancelarii Rzeszy, gdzie był zaufanym pomocnikiem kanclerza Bülowa. Po upadku rządu Bülowa objął stanowisko nadprezydenta Brandenburgii, lecz po roku odszedł z niego z powodów zdrowotnych. Powrócił do polityki w roku 1914 jako minister spraw wewnętrznych Prus. W czasie I wojny światowej był zwolennikiem tradycyjnego sojuszu prusko-rosyjskiego. Jego sprzeciw wobec planów reformy ordynacji wyborczej oraz niechęć do socjalistów spowodowała konflikt z kanclerzem Bethmann-Hollwegiem i odejście z urzędu ministra w roku 1917. W Republice Weimerskiej wspierał działania obozu konserwatywnego - w wyborach prezydenckich 1925 roku, w walce o los posiadłości rodziny cesarskiej i w sprzeciwie wobec reformy praw wyborczych.

• Friedrich Freiherr Hiller von Gaertringen w Neue Deutsche Biographie, Berlin: 1987, tom 15, s. 22.