Frytura – Wikipedia, wolna encyklopedia

Frytura – tłuszcz jadalny o dużej odporności na działanie wysokiej temperatury[1][2]. Najczęściej stanowi mieszaninę tłuszczów (oleju rzepakowego, słonecznikowego, palmowego, rzadziej łoju wołowego)[1][3] używaną do wielokrotnego smażenia pączków, faworków, frytek itd. w temperaturze 180–220 °C[2]. Dobra frytura osiąga punkt dymienia po przekroczeniu temperatury 235 °C, co oznacza, że można na niej bezpiecznie smażyć bez obaw o uciążliwe dymienie, szczypanie w oczy i wdychanie trujących substancji[3].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ a b Encyklopedia Popularna. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2004.
  2. ↑ a b Francieszek Świderski: Towaroznawstwo żywności przetworzonej z elementami technologii. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe SGGW, 2010.
  3. ↑ a b Frytura – tłuszcz do zadań specjalnych [online], smazymy.com, 2 października 2017 [dostęp 2019-02-04].
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Frytura&oldid=71085544”