Furious Angels – Wikipedia, wolna encyklopedia
Wykonawca albumu studyjnego | |
Rob Dougan | |
Wydany | |
---|---|
Nagrywany | |
Gatunek | |
Długość | 71:10 |
Wydawnictwo | BMG / Cheeky Records |
Producent | Rob Dougan |
Furious Angels – debiutancki album Roba Dougana, wydany w połowie 2002 w Wielkiej Brytanii i w połowie 2003 w USA i Europie. W 2004 był nominowany do Grammy w kategorii Best Boxed or Special Limited Edition Package (Najlepsze wydawnictwo w formie boxu lub specjalna edycja limitowana).
Opis albumu
[edytuj | edytuj kod]Furious Angels zostało wydane jako jednopłytowy album z 14 utworami w edycji światowej i 15 w edycji brytyjskiej, z utworami zawierającymi ścieżki wokalne.
Później wydano jako album dwupłytowy, z jednym dyskiem zawierającym wszystkie 15 piosenek i drugim zawierającym 10 wersji instrumentalnych piosenek z pierwszej płyty, a także 2 teledyski. Wydano także specjalną edycję z książeczką zawierającą teksty i zdjęcia[2].
Album został stworzony, wyprodukowany i w większości sfinansowany przez samego Roba, głównie dzięki pieniądzom zarobionym na sprzedaży utworów z niego do filmów i reklam.
Lista utworów
[edytuj | edytuj kod]CD #1
[edytuj | edytuj kod]- „Prelude” (0:43)
- „Furious Angels” (5:56)
- „Will You Follow Me?” (3:50)
- „Left Me for Dead” (4:34)
- „I'm Not Driving Anymore” (4:34)
- „Clubbed to Death (Kurayamino variation)” (7:29)
- „There's Only Me” (5:37)
- „Instrumental” (4:28)
- „Nothing at All” (6:32)
- „Born Yesterday” (5:20)
- „Speed Me towards Death” (4:33)
- „Drinking Song” (3:59)
- „Pause” (0:33)
- „One and the Same (Coda)” (5:46)
- „Clubbed to Death 2” (7:07)
CD #2 (wersje instrumentalne)
[edytuj | edytuj kod]- „Will You Follow Me? [instrumental]” (4:34)
- „Furious Angels [instrumental]” (6:04)
- „Left Me for Dead [instrumental]” (4:42)
- „I'm Not Driving Anymore [instrumental]” (4:34)
- „There's Only Me [instrumental]” (5:36)
- „Instrumental „ – (4:30)
- „Nothing at All [instrumental]” (5:54)
- „Born Yesterday [instrumental]” (7:33)
- „Speed Me Towards Death [instrumental]” (4:30)
- „One and the Same (Coda) [instrumental]” (5:46)
"Clubbed to Death"
[edytuj | edytuj kod]Podtytuł „Kurayamino mix” w japońskim oznacza „mroczny mix” (クラヤミ - kurayami - mrok, ノ - no - sufiks nadający formę dopełniacza). Jest to mix Dougana w stylu dramatycznym, inspirowany japońskimi „mrocznymi” pisarzami takimi jak Yukio Mishima i Yasunari Kawabata.[3]
Krótkie smyczkowe intro jest zapożyczone z Enigma Variations Edwarda Elgara. Z drugiej strony, wbrew plotkom, partie pianina nie są zapożyczone od Elgara, zostały skomponowane i zagrane przez Dougana. Widoczne są inspiracje Elgarem (głównie z „Tematu”, „Wariacji 1” i „Wariacji 12”).
Klasyczna część „Clubbed to Death 2” jest zbudowana wokół „4 preludium e-moll” (opus 28) Fryderyka Chopina. „Clubbed to Death 2” zawiera linię pianina zagraną w filmie „The Amazing Mr. X” z 1948 (utwór „Chopin - Prelude in E minor, Op. 28, no. 4”).
Artysta wielokrotnie wykorzystuje wariacje tego samego motywu muzycznego. Dla przykładu pomiędzy utworami Furious Angels i Clubbed to Death można znaleźć wiele podobieństw.
Użycie piosenek z albumu
[edytuj | edytuj kod]Wiele utworów z albumu zostało sprzedanych m.in. do filmów i reklam[4]. Uważa się, że Furious Angels jest drugim po Play Moby’ego tak bardzo wyprzedanym do celów komercyjnych albumem.
Filmy
[edytuj | edytuj kod]- „Clubbed to Death”:
- Clubbed to Death (Lola) (1996)
- The Matrix (1999)
- trailer Beyond Borders (2003)
- trailer Blade: Mroczna trójca (2004)
- trailer Ultraviolet (2006)
- trailer Catch a Fire (2006)
- „I'm Not Driving Anymore” w Driven (2001)
- „I'm Not Driving Anymore [instrumental version]” w trailerze The Matrix Reloaded
- „Furious Angels [instrumental version]” i „Château” w The Matrix Reloaded (2003)
- „One and the Same” w One Perfect Day (2004)
- „World Industries: Round 2: Rodney Mullen versus Daewon Song” (1999)
TV
[edytuj | edytuj kod]- „I'm Not Driving Anymore” jako temat brytyjskich wersji Prawo i porządek i Prawo i porządek: sekcja specjalna, a także podczas Y Clwb Rygbi na S4C.
- „There's Only Me” jako temat brytyjskiej wersji Prawo i porządek: Zbrodniczy zamiar
- „Born Yesterday” - użyty w 216. odcinku CSI
- „Will You Follow Me?” - użyty jako podkład w powtórkach z australijskiego Rugby League State of Origin
- „Clubbed to Death” - użyty w odcinku Doctor Who Confidential
- „Left Me For Dead” - użyty w Ski Sunday na BBC Sports
- „Clubbed to Death” (pierwsza część) - użyty w Match of the Day na BBC Sports
- W Top Gear użyto „Speed Me Towards Death (Instrumental)”, „Clubbed to Death”, „I'm Not Driving Anymore (Instrumental)”, „Left Me For Dead”, „Born Yesterday” i „Château"
- „Clubbed to Death” - kilkukrotnie użyty przez Channel Ten podczas transmisji z Australian Football League Finals Series w 2002 i 2003
- „Clubbed to Death” - stał się szablonowym utworem używanym w niezliczonej ilości brytyjskich programów telewizyjnych
Reklamy
[edytuj | edytuj kod]- Caffery's stout ale
- Audi („Clubbed to Death 2” w reklamie Audi A8)
- Mitsubishi („Clubbed to Death” w reklamie z 1998 Mitsubishi Eclipse)
- Sky Movies
- Royal Mail
- Nissan Maxima
- Lincoln LS „Surprising Journey” (zmodyfikowana wersja „Clubbed to Death 2”)
- Nike („Clubbed to Death”)
Gry
[edytuj | edytuj kod]- Grand Prix 3 („Furious Angels”, wersja instrumentalna)
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Discogs: Rob Dougan – Furious Angels. www.discogs.com. [dostęp 2021-05-09]. (ang.).
- ↑ Discography z Faithless / Rollo / Sister Bliss & related artists - Unofficial Discography
- ↑ Japanese inspirations for Furious Angels. robdougan.tcslon.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2003-08-20)]. (Archive.org copy, original dead or under reconstruction)
- ↑ Furious Angels repackaged album. robdougan.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2004-05-02)]., RobDougan.com (Archive.org copy, original dead or under reconstruction), 27 czerwca 2003