Géza Alföldy – Wikipedia, wolna encyklopedia

Géza Alföldy po prawej

Géza Alföldy (ur. 7 czerwca 1935 w Budapeszcie, zm. 6 listopada 2011 w Atenach) – historyk węgierskiego pochodzenia, od 1965 roku zamieszkały w Republice Federalnej Niemiec (ze statusem uciekiniera politycznego). Od 1970 mieszkał w Heidelbergu, gdzie na Uniwersytecie kierował Katedrą Historii Starożytnej.

Wybrane publikacje

[edytuj | edytuj kod]
  • Bevölkerung und Gesellschaft der römischen Provinz Dalmatien. Akadémiai Kiadó, Budapest 1965.
  • Epigraphische Studien. Rheinland-Verlag, 1968.
  • Die Hilfstruppen der römischen Provinz Germania inferior, 1968.
  • Fasti Hispanienses. Senatorische Reichsbeamte und Offiziere in den spanischen Provinzen des römischen Reiches von Augustus bis Diokletian. Steiner, Wiesbaden 1969.
  • Konsulat und Senatorenstand unter den Antoninen. Prosopographische Untersuchungen zur senatorischen Führungsschicht, Habelt, Bonn 1977.
  • Sir Ronald Syme, 'Die römische Revolution' und die deutsche Althistorie, 1983.
  • Römische Sozialgeschichte, Augsburg-Stuttgart 1984.
  • Historia społeczna starożytnego Rzymu, Poznań 1991.
  • Antike Sklaverei. Widersprüche, Sonderformen, Grundstrukturen, 1988.
  • Der Obelisk auf dem Petersplatz in Rom. Ein historisches Monument der Antike, Heidelberg 1990.
  • Ungarn 1956. Aufstand, Revolution, Freiheitskampf, Heidelberg 1998.
  • Die römische Gesellschaft. Ausgewählte Beiträge, Stuttgart 1998.
  • Die Krise des Römischen Reiches. Steiner, Stuttgart 1998.
  • Städte, Eliten und Gesellschaften in der Gallia Cisalpina. Epigraphisch-historische Untersuchungen, Steiner, Stuttgart 1999.
  • Inschriftliche Denkmäler als Medien der Selbstdarstellung in der römischen Welt, Stuttgart 2001.

Przekład w języku polskim

[edytuj | edytuj kod]
  • Historia społeczna starożytnego Rzymu, przeł. z niem. Anna Gierlińska, do druku podał Leszek Mrozewicz, Poznań: Kantor Wydawniczy SAWW 1991 (wyd. 2 - Poznań: Wydawnictwo Poznańskie 1998).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]