Günter Sieber – Wikipedia, wolna encyklopedia

Günter Sieber (ur. 11 marca 1930 w Ilmenau, zm. 26 listopada 2006 w Berlinie) – niemiecki dyplomata i działacz państwowy, minister handlu i aprowizacji (1965–1972), ambasador NRD w Polsce (1972–1980).

W młodości zatrudniony w leśnictwie, w latach 1949–1950 ukończył kurs w Niemieckiej Akademii Nauki o Państwie i Prawie w Poczdamie. W 1949 został zatrudniony w Ministerstwie Planu Gospodarczego, następnie w Państwowej Komisji Planowania (m.in. jako sekretarz partyjny). W latach 1962–1963 sprawował funkcję wiceprzewodniczącego Centralnej Komisji ds. Kontroli Państwowej przy Radzie Ministrów NRD, następnie pierwszego wiceprzewodniczącego Komitetu Inspekcji Robotniczo-Chłopskiej (1963–1965). Zasiadał we władzach SED (m.in. w latach 1963–1967 jako członek Centralnej Komisji Rewizyjnej, następnie jako zastępca członka i członek KC SED oraz szef Wydziału Stosunków Międzynarodowych KC).

Po ukończeniu studiów zaocznych w Centralnym Instytucie Socjalistycznego Zarządzania Gospodarką objął obowiązki ministra handlu i zaopatrzenia (1965–1972). W latach 1972–1980 pełnił misję jako ambasador NRD w Polsce. Od 1981 do 1990 zasiadał w Izbie Ludowej, gdzie był członkiem Komisji Spraw Zagranicznych. Na jesieni 1989 sprawował funkcję zastępcy członka Biura Politycznego KC SED i sekretarza KC.

W 1979 został odznaczony Srebrnym Orderem Zasługi dla Ojczyzny.

• Helmut Müller-Enbergs: Sieber, Günter, w: "Wer war wer in der DDR?" 4. Ausgabe. Ch. Links Verlag, Berlin 2006, ISBN 3-86153-364-2, Band 2.