Gęsiki – Wikipedia, wolna encyklopedia

Gęsiki
wieś
Państwo

 Polska

Województwo

 warmińsko-mazurskie

Powiat

kętrzyński

Gmina

Barciany

Liczba ludności (2022)

97[2]

Strefa numeracyjna

89

Kod pocztowy

11-410[3]

Tablice rejestracyjne

NKE

SIMC

0469168

Położenie na mapie gminy Barciany
Mapa konturowa gminy Barciany, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Gęsiki”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, u góry po prawej znajduje się punkt z opisem „Gęsiki”
Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego
Mapa konturowa województwa warmińsko-mazurskiego, u góry znajduje się punkt z opisem „Gęsiki”
Położenie na mapie powiatu kętrzyńskiego
Mapa konturowa powiatu kętrzyńskiego, u góry znajduje się punkt z opisem „Gęsiki”
Ziemia54°14′11″N 21°21′46″E/54,236389 21,362778[1]

Gęsiki (niem. Meistersfelde[4]) – wieś w Polsce, położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie kętrzyńskim, w gminie Barciany[5][6].

W latach 1975–1998 wieś administracyjnie należała do województwa olsztyńskiego.

Integralne części wsi

[edytuj | edytuj kod]
Integralne części wsi Gęsiki[5][6]
SIMC Nazwa Rodzaj
0469174 Gęsiniec Wielki przysiółek
0469180 Gościeradowo przysiółek

Nazwy fizjograficzne

[edytuj | edytuj kod]

Gęsiniec Mały, Gąska, (niem. Kleine Gans) bagno na północ od wsi Gęsiki.

Gęsiniec Wielki, Gęś, (niem. Grosse Gans) bagno na zachód od wsi Gęsiki.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Na terenie wsi (przed 1945) zlokalizowano cmentarzysko z okresu lateńskiego.

Wieś założył komtur Pokarmina Erwin von Stockheim w roku 1353. Zasadźcą wsi na prawie chełmińskim był Heynman Schmiede, który otrzymał 32 włóki do zasiedlenia. Osadnicy mieli dziesięć lat wolnizny. Po tym okresie obowiązywał czynsz pół grzywny i w naturze dwie kury od włóki. Wieś dzierżawiła także mokradła za które płaciła czynsz w wysokości 8,5 skojca. Część bagna została osuszona jeszcze na początku XV w.. W roku 1437 mieszkańcy Gęsik płacili osobny czynsz od 3,5 włóki w wysokości jednej grzywny i ośmiu skojców. W tymże roku zniesiona została danina z kur.

Przed 1945 w Gęsikach była szkoła jednoklasowa, w budynku wybudowanym w 1880 r. Szkoła powstała tu w roku 1808, było w niej wówczas 20 uczniów.

W połowie XIX w. we wsi postawiano drewniany wiatrak, w którym mielono zboże jeszcze w pierwszej połowie XX w.

Gęsiki są wsią sołecką, do sołectwa Gęsiki należą jeszcze wsie: Gęsiniec Wielki i Główczyno.

Demografia

[edytuj | edytuj kod]

W roku 1817 w Gęsikach było 21 domów.

Liczba mieszkańców: w roku 1817 – 151 osób, w 1925 – 331, w 1939 – 312, w 1970 – 174.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 32344
  2. NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych [online], Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2022-10-06].
  3. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 295 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
  4. Rozporządzenie Ministrów: Administracji Publicznej i Ziem Odzyskanych z dnia 12 listopada 1946 r. o przywróceniu i ustaleniu urzędowych nazw miejscowości (M.P. z 1946 r. nr 142, poz. 262)
  5. a b Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
  6. a b GUS. Rejestr TERYT

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Zofia Licharewa,"Kętrzyn. Z dziejów miasta i powiatu", wyd. "Pojezierze", Olsztyn 1962. (str. 25 – nazwy fizjograficzne)
  • Rudolf Grenz, "Der Kreis Rastenburg", Marburg/Lahn, 1976. (str. 9 cmentarzysko. str. 514 liczba mieszkańców 1925 r.)
  • Kętrzyn. Z dziejów miasta i okolic, Olsztyn, 1978. (str. 174)