Głuchoniemota – Wikipedia, wolna encyklopedia

Głuchoniemota – niezdolność prawidłowego mówienia lub znaczne opóźnienie rozwoju mowy spowodowane wrodzoną bądź nabytą w okresie wczesnego dzieciństwa utratą zmysłu słuchu[1]

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ głuchoniemota, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2023-10-04].

Przeczytaj ostrzeżenie dotyczące informacji medycznych i pokrewnych zamieszczonych w Wikipedii.

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Głuchoniemota&oldid=72589400”