Głos Rzeszowski – Wikipedia, wolna encyklopedia
Częstotliwość | tygodnik |
---|---|
Państwo | |
Adres | |
Pierwszy numer | |
Ostatni numer | lata 30. |
Redaktor naczelny | |
Liczba stron | 4 → 2 |
Głos Rzeszowski – polski tygodnik wydawany w Rzeszowie.
Pierwszy numer okazowy „Głosu Rzeszowskiego” ukazał się w sobotę 3 października 1897, redakcja mieściła się od tego czasu przy ul. Tadeusza Kościuszki[1]. Od początku wydawcą pisma był Edward Arvay, redaktorem odpowiedzialnym dr Leon Różycki, tygodnik drukowano w drukarni J. A. Pelara, a gazeta liczyła cztery strony[2]. Za cel czasopisma wskazano stworzenie warunków szczęścia dla chrześcijańskiej ludności miasta i powiatu, która ilościowo znaczniejsza, zaledwie wegetuje, osnuta ze wszech stron pajęczą siecią intrygi i machinacyj wybranego narodu Izraela[3]. Tygodnik ukazywał się jeszcze na początku istnienia II Rzeczypospolitej, ostatni numer czasopisma w 13. roku istnienia ukazał się 19 września 1920 w trakcie trwającej wojny polsko-bolszewickiej wskutek zawieszenia wydawania; do tego czasu redakcja mieściła się przy ul. 3 Maja 7[4][5]. U kresu istnienia wydanie tygodnika dwie strony, wydawcą i redaktorem odpowiedzialnym był Edward Arvay, a pismo drukowano w jego drukarni[6].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Wstęp. „Głos Rzeszowski”. Nr 1, s. 1, 3 października 1897.
- ↑ Stopka redakcyjna. „Głos Rzeszowski”. Nr 1, s. 1, 3 października 1897.
- ↑ Nasz program. „Głos Rzeszowski”. Nr 1, s. 1, 3 października 1897.
- ↑ Wstęp. „Głos Rzeszowski”. Nr 38, s. 1, 19 września 1920.
- ↑ Oświadczenie. „Głos Rzeszowski”. Nr 38, s. 2, 19 września 1920.
- ↑ Stopka redakcyjna. „Głos Rzeszowski”. Nr 38, s. 21, 19 września 1920.