Gabriel Calderón – Wikipedia, wolna encyklopedia

Gabriel Calderón

Pełne imię i nazwisko	Gabriel Humberto Calderón
Data i miejsce urodzenia	7 lutego 1960 Rawson
Wzrost	170 cm
Pozycja	pomocnik
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole 1976–1977 El Porvenir 25 (3) 1977–1978 Racing Club 28 (3) 1978 Lanús 24 (0) 1979–1981 Racing Club 85 (13) 1981–1983 Independiente 74 (15) 1983–1987 Real Betis 131 (38) 1987–1990 Paris Saint-Germain 102 (11) 1990–1992 FC Sion 47 (17) 1992–1993 SM Caen 36 (2) 1993–1994 Lausanne Sports 31 (5) W sumie: 583 (107)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole 1981–1990  Argentyna 23 (1)
Kariera trenerska
Lata Drużyna 1997–2000 SM Caen 2003 Lausanne Sports 2004–2005 Arabia Saudyjska 2007–2008 Oman 2008–2010 Al-Ittihad 2010–2011 Al-Hilal 2011–2012 Baniyas 2012–2013 Bahrajn 2014 Real Betis 2014–2016 Al-Wasl 2017 Qatar SC 2019–2020 Persepolis
↑ Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
Dorobek medalowy
MŚ II miejsce Włochy 1990 piłka nożna Copa América brąz Brazylia 1989
Multimedia w Wikimedia Commons

Gabriel Humberto Calderón (ur. 7 lutego 1960 w Rawson, Patagonia) – argentyński piłkarz i trener piłkarski. Podczas kariery występował na pozycji pomocnika lub napastnika. Jako zawodnik grał m.in. w Paris Saint-Germain, z którym zdobył wicemistrzostwo Francji, Betisie Sewilla oraz klubach szwajcarskich. Z reprezentacją Argentyny brał udział w Mundialach 1982 oraz 1990, na którym podopieczni Carlosa Bilardo doszli do finału. Po zakończeniu kariery piłkarskiej Calderón pracował jako komentator sportowy, a niedługo potem rozpoczął pracę szkoleniową. W latach 2004–2005 był selekcjonerem reprezentacji Arabii Saudyjskiej, z którą wywalczył awans do Mundialu 2006. Od kwietnia 2007 do stycznia 2008 roku był trenerem kadry Omanu.

Był cenionym pomocnikiem i napastnikiem. Z reprezentacją Argentyny dwukrotnie uczestniczył w finałach mistrzostw świata, ale zarówno na Mundialu 1982, jak i 1990 najczęściej nie mieścił się w pierwszej jedenastce. Łącznie na obu turniejach rozegrał 486 minut. Występował w klubach argentyńskich, hiszpańskich i francuskich. Piłkarską karierę zakończył w wieku trzydziestu czterech lat w Szwajcarii.

• mistrzostwo świata U-21 1979 z młodzieżową reprezentacją Argentyny
• finał Mundialu 1990 oraz druga runda Mundialu 1982 z reprezentacją Argentyny
• wicemistrzostwo Francji 1989 z PSG
• mistrzostwo Szwajcarii 1992 z FC Sion

Po zakończeniu kariery sportowej pracował jako komentator w telewizji. Od 1997 roku przez trzy lata bez sukcesów prowadził SM Caen, a w sezonie 2002-2003 – Lausanne-Sports.

W 2004 roku został selekcjonerem reprezentacji Arabii Saudyjskiej, z którą wywalczył awans do Mundialu 2006. W grudniu 2005 roku został niespodziewanie zastąpiony przez Brazylijczyka Marcosa Paquetę. W 2007 roku poprowadził reprezentację Omanu w Pucharze Azji. W latach 2008–2010 był trenerem saudyjskiego Al-Ittihad.

• awans do Mundialu 2006 z reprezentacją Arabii Saudyjskiej

• Gabriel Calderón w bazie National Football Teams (ang.)