Galeria Saatchi – Wikipedia, wolna encyklopedia

Galeria Saatchi

The Saatchi Gallery

Galeria Saatchi w Londynie
Państwo	Wielka Brytania
Miejscowość	Londyn
Adres	Duke of York's Headquarters, King's Road, Londyn, SW3, Wielka Brytania
Data założenia	1985
Zakres zbiorów	sztuka współczesna
Położenie na mapie Wielkiej Brytanii Galeria Saatchi
51,4906°N 0,1589°W/51,490600 -0,158900
Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Galeria Saatchi – galeria sztuki współczesnej w Londynie, założona przez Charlesa Saatchiego w 1985 roku w celu prezentacji jego prywatnej kolekcji sztuki. Galeria znajdowała się w kilku lokalizacjach – początkowo w północnym Londynie, później na południowym brzegu Tamizy, a obecnie w Chelsea.

Charakter kolekcji i prezentowanych wystaw zmieniał się z czasem. Początkowo prezentowano artystów amerykańskich i minimalizm, następnie Young British Artists pod przewodnictwem Damiena Hirsta, a później wystawy prezentujące różnorodne trendy współczesnej sztuki z różnych krajów, w tym z USA i Chin^[1].

Galeria Saatchi została otwarta w 1985 roku przy Boundary Road, St John's Wood w Londynie w budynku po fabryce farb. Pierwsza wystawa była otwarta od marca do października 1985 roku i prezentowała prace amerykańskich malarzy abstrakcjonistów (m.in. Brice’a Mardena i Cy’a Twombly’ego) oraz prace Andy'ego Warhola. Była to pierwsza prezentacja prac Twombly’ego i Mardena w Wielkiej Brytanii.

W latach 90. XX w. Saatchi sprzedał znaczną część swojej kolekcji sztuki amerykańskiej i zainwestował w prace nowej generacji brytyjskich artystów, wystawiając ich dzieła na zbiorowych wystawach pod tytułem Young British Artists (YBAs, Młodzi Artyści Brytyjscy). Główną grupę artystów skupiał wokół siebie Damien Hirst. W 1998 roku zaprezentowana została przełomowa wystawa pod nazwą Freeze. Saatchi dołączył do wystawy prace kupowane od studentów uczelni artystycznych i alternatywnych twórców. Pierwsza wystawa YBAs odbyła się w 1992 roku i zawierała między innymi pracę Damiena Hirsta z rekinem w formalinie pt. Fizyczna niemożliwość śmierci w umyśle istoty żyjącej. Dzieło Hirsta stało się jedną z najbardziej rozpoznawalnych prac artystów brytyjskich lat 90.^[2] i symbolem młodej sztuki brytyjskiej na całym świecie^[3].

Dzięki wsparciu Saatchiego twórczość młodych artystów brytyjskich zdominowała lokalną sztukę w latach 90. i przyniosła tej grupie twórców międzynarodową sławę^[4][5]. Wśród artystów należących do YBAs znaleźli się Jenny Saville, Sarah Lucas, Gavin Turk i Rachel Whiteread.

Wystawa Sensation została otwarta we wrześniu 1997 roku w Royal Academy. Zaprezentowano 110 prac 42 artystów z kolekcji Charlesa Saatchiego. W 1999 roku wystawa Sensation została zaprezentowana w Nationalgalerie w Hamburger Bahnhof w Berlinie, a następnie w Brooklyn Museum w Nowym Jorku. Ekspozycja wywołała bezprecedensowe kontrowersje polityczne i medialne^[6] i stała się punktem wyjścia do debaty na temat „moralności” sztuki współczesnej^[7].

W samej galerii odbywały się inne pokazy o innej tematyce. W 1998 roku otwarto wystawę zatytułowaną Neurotic Realism (dosł. „realizm neurotyczny”). Zaprezentowano na niej prace m.in. Cecily Brown, Rona Muecka, Dextera Dalwooda, Martina Maloneya i Chantal Joffe.

W kwietniu 2003 roku galeria została przeniesiona do County Hall, do przestrzeni o powierzchni ponad 3500 metrów kwadratowych. 1000 gości wzięło udział w uroczystości otwarcia, podczas której odbył się performance Spencera Tunicka.

24 maja 2004 roku miał miejsce pożar w magazynie dzieł sztuki Momart, w wyniku którego zniszczeniu uległo wiele dzieł z kolekcji Saatchiego, w tym dzieło Tracey Emin Wszyscy, z którymi kiedykolwiek spałam 1963–95 („namiot”) oraz tableau Piekło Jake’a i Dinosa Chapmanów. Zniszczenia i straty wyceniano na kilkadziesiąt milionów funtów^[8].

9 października 2008 roku otwarto nową siedzibę galerii, jedną z „najpiękniejszych przestrzeni artystycznych w Londynie” przy King's Road w Londynie w pobliżu Sloane Square. Budynek został odnowiony przez architektów Paula Davisa & Partners oraz firmę Allford Hall Monaghan Morris. Składa się ona z piętnastu równorzędnych przestrzeni wystawienniczych.

Celem twórcy galerii Saatchi jest pokazanie współczesnych prac, których wcześniej nie można było oglądać w londyńskich instytucjach, takich jak Tate Modern^[9]. Była kierowniczka galerii, Rebecca Wilson, ujęła to następująco: „Naczelną zasadą galerii jest pokazanie tego, co się teraz dzieje, najciekawszych współczesnych artystów. Chodzi o zwrócenie uwagi ludzi na kogoś, kto jutro może być nowym Damienem Hirstem”^[10].

Celem galerii jest uczynienie sztuki bardziej dostępną dla szerokiego grona odbiorców, a nie zamykanie się w ekskluzywnym kręgu krytyków sztuki^[11].

• Wirtualny spacer po galerii. saatchi-gallery.co.uk. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-01-28)].