Galeryjka – Wikipedia, wolna encyklopedia
Galeryjka – wielki zachód skośnie przecinający północną ścianę Mięguszowieckiego Szczytu Czarnego w polskich Tatrach Wysokich. Prowadzi nim znakowany szlak turystyczny na Przełęcz pod Chłopkiem[1]. W XIX wieku była to perć tylko dla taternickiej elity. Franciszek Henryk Nowicki pisał: przepyszne przejście, prawdziwa kozia droga. Przejście to opisywał także Stanisław Witkiewicz w książce Na przełęczy i Kazimierz Przerwa-Tetmajer w Legendzie Tatr[2].
Galeryjka jest eksponowana i nie posiada sztucznych ułatwień (łańcuchów, klamer). W razie oblodzenia jest niebezpieczna[2]. Przecinają ją taternickie drogi wspinaczkowe. Skały powyżej Galeryjki są jednak silnie zerodowane (kruszyzna) i taternicy bywają tutaj częściej zimą, niż latem[1].
Szlak turystyczny
[edytuj | edytuj kod]- Czarny Staw – Bańdzioch (Koleba pod Chłopkiem) – Siodło za Kazalnicą – Galeryjka – Przełęcz pod Chłopkiem. Czas przejścia: 2:30 h, ↓ 2 h[3].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Władysław Cywiński, Mięguszowieckie Szczyty. Przewodnik szczegółowy, tom 10, Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2003, ISBN 83-7104-031-8.
- ↑ a b Józef Nyka, Tatry Polskie. Przewodnik, wyd.13, Latchorzew: Wydawnictwo Trawers, 2003,ISBN 83-915859-1-3.
- ↑ Tatry. Zakopane i okolice. Mapa w skali 1:27 000, Warszawa: ExpressMap Polska, 2005, ISBN 83-88112-35-X.