Game Boy Color – Wikipedia, wolna encyklopedia
Typ | |
---|---|
Producent | |
Generacja | |
Premiera | JP: 21 października 1998 |
CPU | 4 MHz/8 MHz Z80 |
Nośniki danych | |
Komunikacja, gniazda | Podczerwień, Link Cable |
Wsteczna kompatybilność | |
Sprzedanych jednostek | 118 milionów (razem z Game Boyem) |
Najlepiej sprzedawana gra | Pokémon Gold i Silver |
Poprzednik | |
Następca |
Game Boy Color (jap. ゲームボーイカラー Gēmu Bōi Karā; w skrócie GBC) – przenośna konsola gier wideo wyprodukowana i wydana w 1998 roku przez Nintendo, będąca następcą konsoli Game Boy. Nowością w stosunku do poprzednika było wprowadzenie kolorowego wyświetlacza oraz portu podczerwieni. Najlepiej sprzedającą się grą na konsolę była Pokémon Gold i Silver[2].
Dane techniczne
[edytuj | edytuj kod]Game Boy Color ma następujące dane techniczne: procesor 8-bitowy Z80, działający w trybie prędkości pojedynczej (4 MHz) i podwójnej (8 MHz), RAM 32 KB + 96 KB VRAM + 256 KB WRAM, dźwięk 4 kanałowy FM stereo, wyświetlacz ciekłokrystaliczny, 160 × 144 pikseli, produkowany przez Sharp Corporation, paletę 32768 kolorów (w tym do 56 kolorów jednocześnie na ekranie). Waży 138 gramów i jest zasilany przez 2 baterie AA o żywotności do 10 godzin[3].
- Wygląd konsoli
- Game Boy Color z podłączonym Pikachu Link Cable
Historia
[edytuj | edytuj kod]Game Boy Color był odpowiedzią na naciski twórców gier, którzy uważali, że Game Boy nie spełniał ich oczekiwań pod względem możliwości technologicznych. Gracze domagali się też kolorowego wyświetlacza[2].
Powstały produkt, wydany w 1998 roku, wprowadził niewielkie zmiany w stosunku do Game Boya. Prędkość procesora zwiększono dwukrotnie, natomiast pojemność kartridży – czterokrotnie. Konsola oferowała kompatybilność wsteczną względem kartridżów z Game Boya, przy czym gry na tamtą platformę zostały dostosowane do Game Boya Color poprzez zastąpienie odcieni szarości kolorami[2]. Mimo kompromisowych rozwiązań konsola uzyskała znaczącą popularność wśród graczy[4]. Jej sprzedaż włącznie z oryginalnym Game Boyem wyniosła 118 milionów egzemplarzy[5].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ GB-Man. Gameboy Color. „Neo Plus”, s. 68, Styczeń 1999. Independent Press.
- ↑ a b c Travis Fahs: IGN Presents the History of Game Boy. IGN, 2009-07-27. s. 5. [dostęp 2012-04-20]. (ang.).
- ↑ Game Boy Color. Nintendo. [dostęp 2012-04-20]. (ang.).
- ↑ Maciej Merkulowski: Historia mobilnych konsol Nintendo. GameStar, 2011-05-10. s. 2. [dostęp 2012-04-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-11-10)].
- ↑ Game Boy. Business Week. [dostęp 2012-04-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-05-09)]. (ang.).