Game Boy Color – Wikipedia, wolna encyklopedia

Game Boy Color
Ilustracja
Typ

Przenośna konsola gier wideo

Producent

Nintendo

Generacja

Piąta generacja

Premiera

JP: 21 października 1998
Am.Płn.: 16 listopada 1998
EU: 23 listopada 1998
AUS: 27 listopada 1998
PL: 7 grudnia 1998[1]

CPU

4 MHz/8 MHz Z80

Nośniki danych

kartridż

Komunikacja,
gniazda

Podczerwień, Link Cable

Wsteczna
kompatybilność

Game Boy

Sprzedanych
jednostek

118 milionów (razem z Game Boyem)

Najlepiej
sprzedawana gra

Pokémon Gold i Silver
(15 milionów w USA i Japonii)

Poprzednik

Game Boy

Następca

Game Boy Advance

Game Boy Color (jap. ゲームボーイカラー Gēmu Bōi Karā; w skrócie GBC)przenośna konsola gier wideo wyprodukowana i wydana w 1998 roku przez Nintendo, będąca następcą konsoli Game Boy. Nowością w stosunku do poprzednika było wprowadzenie kolorowego wyświetlacza oraz portu podczerwieni. Najlepiej sprzedającą się grą na konsolę była Pokémon Gold i Silver[2].

Dane techniczne

[edytuj | edytuj kod]

Game Boy Color ma następujące dane techniczne: procesor 8-bitowy Z80, działający w trybie prędkości pojedynczej (4 MHz) i podwójnej (8 MHz), RAM 32 KB + 96 KB VRAM + 256 KB WRAM, dźwięk 4 kanałowy FM stereo, wyświetlacz ciekłokrystaliczny, 160 × 144 pikseli, produkowany przez Sharp Corporation, paletę 32768 kolorów (w tym do 56 kolorów jednocześnie na ekranie). Waży 138 gramów i jest zasilany przez 2 baterie AA o żywotności do 10 godzin[3].

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Game Boy Color był odpowiedzią na naciski twórców gier, którzy uważali, że Game Boy nie spełniał ich oczekiwań pod względem możliwości technologicznych. Gracze domagali się też kolorowego wyświetlacza[2].

Powstały produkt, wydany w 1998 roku, wprowadził niewielkie zmiany w stosunku do Game Boya. Prędkość procesora zwiększono dwukrotnie, natomiast pojemność kartridży – czterokrotnie. Konsola oferowała kompatybilność wsteczną względem kartridżów z Game Boya, przy czym gry na tamtą platformę zostały dostosowane do Game Boya Color poprzez zastąpienie odcieni szarości kolorami[2]. Mimo kompromisowych rozwiązań konsola uzyskała znaczącą popularność wśród graczy[4]. Jej sprzedaż włącznie z oryginalnym Game Boyem wyniosła 118 milionów egzemplarzy[5].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. GB-Man. Gameboy Color. „Neo Plus”, s. 68, Styczeń 1999. Independent Press. 
  2. a b c Travis Fahs: IGN Presents the History of Game Boy. IGN, 2009-07-27. s. 5. [dostęp 2012-04-20]. (ang.).
  3. Game Boy Color. Nintendo. [dostęp 2012-04-20]. (ang.).
  4. Maciej Merkulowski: Historia mobilnych konsol Nintendo. GameStar, 2011-05-10. s. 2. [dostęp 2012-04-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-11-10)].
  5. Game Boy. Business Week. [dostęp 2012-04-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-05-09)]. (ang.).